هپاتیت سی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هپاتیت سی (انگلیسی: Hepatitis C) یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت سی موسوم به HCV ایجاد می‌شود و باعث التهاب نسج کبد می‌گردد. اگرچه در غالب موارد این بیماری بدون علامت است، در مراحل پیشرفته‌اش به صورت سیروز کبدی (ایجاد بافت جوشگاه فیبروز شده) و سرطان کبد بروز می‌کند.
انتقال بیماری از طریق خون آلوده صورت می‌گیرد، و در بیماران که سابقه مصرف مواد مخدر تزریقی، انتقال خون آلوده، یا خالکوبی با سوزن آلوده را دارند بیشتر دیده می‌شود. ابتلا به این بیماری از عمده‌ترین علل زمینه‌ساز پیوند کبد در جهان به شمار می‌رود.
