پارک ملی کویر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پارک ملی کویر ۴۴۰ هزار هکتار وسعت دارد و در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی تهران در استان سمنان واقع شده است. برخی از مناطق تشکیل دهنده آن ازسال ۱۳۴۳ به صورت منطقه حفاظت شده زیر نظر سازمان محیط زیست قرار گرفته و از سال ۱۳۵۵ به رده پارک ملی ارتقا یافته است.
این بیابان پهناور با پوشش گیاهی بیابانی و نیمه بیابانی، یکی از بهترین زیستگاهها برای حیوانات و گیاهان مختلف و بعضا در حال انقراض محسوب میشود. در گذشته جمعیت گور در این پارک وجود داشته که در سالهای دهه ۱۳۶۰ به دلیل شکار غیرمجاز و برگزاری مانورهای نظامی دیگر اثری از گور در پارک دیده نمیشود. به دلیل وجود گور این پارک را از شکارگاههای بهرام گور میدانستند. جانوران مختلفی مانند کل، بز، قوچ، میش، کبک، تیهو و پرندگان مهاجر نیز در این پارک وجود دارد. این پارک از معدود زیستگاههای یوز آسیایی است. از جانوران سمی فراوان در اين پارک "افعی شاخدار" و "مار جعفری" است که هر دو گونه اغلب در شب و گاهی در روز ديده می شوند.
چشمه شاه، چشمه بيد از جمله چشمه های مهم در اين پارک هستند که محل آبشخور حيوانات و نيز برای تامين آب مصرفی قصربهرام استفاده می شود. اين دو چشمه دارای خواص درمانی فوق العاده می باشند.
کاروانسرای قصر بهرام که از آثار دوره صفوی است در این پارک قرار دارد و فعلا به عنوان دفتر مرکزی پارک و استراحتگاه بازدید کنندگان از آن استفاده میشود.