پان ایرانیسم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
واژه پان ایرانیسم برای نخستین باردر سال 1306،توسط دکتر محمود افشار یزدی وارد فرهنگ واژگان سیاسی ایران شد. روز پانزدهم شهریور 1326 خورشیدی مکتب پان ایرانیسم در شهر تهران بنیان گذاری شد.
جوانان آن روز، پيش از آن كه نام پان ايرانيسم را بر اين دبستان يا مكتب بگذارند،مطالعات وسيعي پيرامون تاريخ يك صد و اندي سال پيش ايران آغاز كرده بودند. آنان به ايننتيجه رسيدند كه ايران از سال 1192 خورشيدي (1813 ميلادي)، دچار يك رشته تجزيهشده است و شگفتا كه به دنبال هر تجزيه، باقي ماندهي سرزمين، نام «ايران » را حفظ كردهاست.
با توجه به اين مسايل، بنيانگذاران «مكتب » به اين نتيجه رسيدند كه آن چه به نام«ايران » ناميده ميشود، «ايران » نيست. بايد ايران را در مفهوم واقعي آن به هم ميهنان خودبشناسانيم. دليل ضعف و ناتواني واحدي كه امروز به عنوان ايران از آن نام ميبرند، واحديكه امروز به نام افغانستان از آن نام ميبرند، واحدي كه امروز به نام قفقاز زير چنگ روسهاافتاده، دليل ضعف و ناتواني مناطقي كه آنها را به نام جعلي «تركستان روس » مينامند، ايناست كه از يك ديگر جدا افتادهاند. پس راه نجات، رسيدن به وحدت و يگانگي است.بدينسان، دريافتند كه نام پان ايرانيسم كه از سوي دكتر محمود افشار يزدي به كار رفته،همان چيزي است كه با اين انديشه منطبق است. از اين روي نام «پان ايرانيسم » را برايمكتب برگزيدند.
تا سال 1332 بر بنیاد اندیشه پان ایرانیسم سه حزب تشکیل شد. پرچمداران پان ایرانیسم به رهبری محمد مهرداد، حزب ملت ایران بر بنیاد پان ایرانیسم به رهبری داریوش فروهر و حزب پان ایرانیست به رهبری محسن پزشکپور.
[ویرایش] نام نخستین کوشندگان مکتب پان ایرانیسم
آشتي (هوشمند)، آق بياتي (هوشنگ)، ابوالهدي (جلال)، ارژنگي (آذر)، ارژنگي (اكرم)، ارژنگي (مهين)، اشرف (احمد)، اعزازي (بانو...)، افسرپور (عبدالله)، اميدي (پرويز)، امين صالحي (محمد)، ناصر انقطاع باوند (شهربانو)، بختياري نژاد اصفهاني (قدرت الله)، بهرهمند (مهدي)، بهزادي (اميرقاسم)، پروين (داريوش)، پروين (شاهپور)، محسن پزشکپور، پسيان (جلال)، پورتراب (هادي)، پيشداد (اميرحسين)، تجدد (حسين) ، تعاون (همايون)، تقيزاده (جواد)، توكلي كبريت ساز (تقي)، تهراني (حسين)، تيمسار (منوچهر)، حسابي (حسن)، حقدادي (اسدالله)، حيراني (مظفر)، خان مصدق (حسين)، خان نخجوان (خسرو)، خدابخشي(...)، خزاعي (كريمعلي) خزعل (بانو) ...، خطير (علاءالدين)، خطير (كاظم)، ذوالفقاري (...)، روحبخش خالقدوست (عباس)، رضوي (عباس)، روحاني (جواد)، زرشكي (محمدعلي)، زنوزي (...)، سالور (كامران)، سالور (مهرداد)، سپانلو (فريد)، سرخوش (پريوش)، سرخوش (مهوش)، سرشار (احمد)، سعادتنژاد (احمد)، سلحشور(...)، سندوزي (اميراسماعيل)، سورتيجي (فخرالدين)، شاكري (خسرو)، شاكري (علي)، شاكرين (محمود)، شمس توفيقي (پرويز)، صارم کلالی ، صديق (منوچهر)، صديقي (مهدي)، صدري (...)، ظفري (اردشير)، ظفري (ايرج)، طالع يزدي (هوشنگ)، طبيب (حسين)، عالي خاني (علي نقي)، عالي خاني (باقر)، عاملي تهراني (محمدرضا)، عسكركاشي (ناصر)، علي زاده خامنهاي (حسين)، علوي (مهدي)، غفوري غروي (حسن)، فريور (اسماعيل)، داریوش فروهر ، قاسمي (رحمت الله)، قيصري(...)، كامبخش (حسن)، كاميار گيلاني (بهمن)، كمالي (منوچهر)، كيانوري (مرتضي)،كيانوري (مجتبي)، لشگري (علي محمد)، لشگري (عباس)، لشگري (محمد)، لطفي (علي)، مجلسي (محمد) محيط (بهزاد)، معدلت (محمدعلي)، معصومي (محمد حسين)، مقدسي (محمد)، ملكي (منوچهر)، منشي(...)، محمد مهرداد ، نادري (عزتالله)، نطاق (باقر)، نطاق (جواد)، نكيسا (پرويز)، پرویز ورجاوند ، هاشمينژاد (علي اصغر)و...
[ویرایش] منبع
کتاب:تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - نویسنده:طالع،هوشنگ - ناشر: سمرقند - ISBN:X-9-92756-964 خانه کتاب