پلیاستیشن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
داستان از سال ۱۹۸۸ شروع میشود. زمانی که سونی و نینتندو قصد دارند با همکاری هم طرح لوح ویژه (Super disc) را پیاده کنند. لوح ویژه یک سی دی رام برای کنسول سوپر نیتندو بود. ولی به هر شکل این دو شرکت از هم جدا شدند و لوح ویژه برای کنسول جدید نیتندو ساخته نشد. ولی سونی در سال ۱۹۹۱ با تغییرات و ویرایشهایی روی لوح ویژه آن را در کنسول جدید خود یعنی پلی استیشن جای داد. ایده خود کنسول پلی استیشن در سال ۱۹۹۰ توسط کن کوتاراگی مطرح شد. فقط دویست عدد از اولین مدل پلی استیشن (که قابلیت اجرای کارتیچهای سوپر نیتندو را هم داشت) توسط سونی ساخته شد. اولین مدل این کنسول به صورت چند رسانهای و چند منظوره طراحی شد. علاوه بر اجرای بازیهای سوپر نیتندو، میتوانست سی دی های صوتی و اطلاعات گرافیکی را بخوبی بخواند. با رایانه های شخصی هم سازگار بود. در سال ۱۹۹۴ نوع دیگری از پلی استیشن با عنوان (Playstation X (PSX عرضه شد که با بازیهای سوپر نیتندو سازگار نبود و فقط بازیهای مبتنی بر سی دی رام (cd-rom base) را میخواند. یک حرکت زیرکانه موجب شد پلی استیشن بهترین فروش در بین کنسولها را داشته باشد.