گلاب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گلاب (به ضم گاف) عرقی است که از گل به خصوصی به نام گل محمدی و یا گل گلاب می گیرند. به دلیل تقاضای بیشتر صنعتی برای روغن گل، گلاب محصول جانبی نسبتا ارزان قیمتی حساب می شود. گلاب دارای طعم و بوی متمایزی است و در بعضی غذاهای کشورهای آسیایی استفاده می شود. در ایران در بستنی، چای و شیرینی ها مورد استفاده زیادی دارد. گلاب برای اولین بار در ایران قدیم از تقطیر گل رز به دست آمد.