کاربر:Mylove
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مصطفی فراهانی
عاشق گل رز و رنگ آبی و هر چیز آبی هستم شیفته ی راه رفتن زیر نم نم بارون و سرخی شفق دلباخته ی غروب دریا و طلوع آرزوها هستم محکومم به زنده ماندن نه زندگی کردن سبدی دارم خالی و پنجره ای که رو به هیچ کس باز نمی شود سرنوشتی دارم خط خطی و مبهم نقطه ی پایانم
خدايا تو خود ميداني انسان بودن و ماندن در اين دنيا چه دشوار است چه زجر ميكشد آن كس كه انسان است و از احساس سرشار است
خوش به حال آسمون كه هر وقت دلش بگيره بي بهونه مي باره ... به كسي توجه نمي كنه ... از كسي خجالت نمي كشه ... مي باره و مي باره و ... اينقدر مي باره تا آبي شه ... آفتابي شه ...!!! کاش ... کاش مي شد مثل آسمون بود ... كاش مي شد وقتي دلت گرفت اونقدر بباري تا بالاخره آفتابي شي ... بعدش هم انگار نه انگار كه بارشي بوده**
