Die verlorene Ehre der Katharina Blum
Ón Vicipéid, an chiclipéid shaor.
Úrscéal le Heinrich Böll is ea Die verlorene Ehre der Katharina Blum (Clú Caillte Chaitríona Blum) a scríobhadh sa bhliain 1974. Is é cúlra an scéil ná an chaoi a raibh na nuachtáin sa Ghearmáin ag tabhairt claontuairisce ar na himeachtaí de dheasca an atmaisféir pholaitiúil a bhí cruthaithe ag feachtas armtha Bhuíon an Airm Dheirg (Rote-Armee-Fraktion/RAF), an drong sceimhlitheoireachta a bhí ag fuadach agus ag marú boic mhóra eacnamaíochta na Gearmáine Thiar.
Phléigh Böll na ceisteanna céanna ina lán saothar eile, go háirithe san aoir Berichte zur Gesinnungslage der Nation agus san úrscéal Fürsorgliche Belagerung.
[athraigh] An Scéal
Ceithre lá tar éis di freastal ar chóisir Inide (Weiberfastnacht), áit ar bhuail sí le fear darb ainm Ludwig Götten, téann Katharina chuig oifig Oberkommissar Moeding agus admhaíonn sí gur mharaigh sí iriseor de chuid an nuachtáin Die Zeitung.
Ansin insítear do na léitheoirí na himeachtaí a thit amach idir an dá linn. Chaith sí an oíche úd le Ludwig. An lá arna mhárach, fuair sí na póilíní ag déanamh ruathair isteach ina hárasán. D'ardaigh siad leo í chuig an stáisiún le hí a cheistiú. Robálaí bainc ab ea é an fear úd, agus is é an chiall a bhain na póilíní as an scéal go raibh Katharina ag cabhrú leis. Chuir Die Zeitung iriseor díograiseach caidéiseach, darb ainm Tötges, ag fiosrú an scéil, agus é ag leanúint air gan staonadh. Chuir sé agallamh ar chuile chara de chuid Katharina in éineacht lena muintir is a hiar-fhear céile. De bharr a chuid fhiosruithe d'fhoilsigh sé alt faoi Kathrina nach raibh mórán fírinne ag baint leis ar aon nós, agus a chasadh féin bainte aige as an mbeagán a bhí fágtha. Thar aon rud eile, thug sé le fios go raibh baint aici le Ludwig roimh an teagmháil seo, go raibh "cuairteoirí fir" ag teacht chuici roimhe sin agus go raibh sí féin ina Cumannaí dearg gan smacht ar bith.
Ag an bpointe seo, rinne Katharina an cinneadh ar agallamh a thabhairt do Tötges chun an scéal a shoiléiriú agus a chur ina cheart arís. Ach de réir dealramh níor bhain an tuairisc a foilsíodh, de bharr an agallaimh, leis an bhfírinne ach an oiread. Bhí trácht ar mhana fuarchúiseach Katharina, agus claontagairtí á ndéanamh dá hathair is dá deartháir, ionas go sílfeadh an léitheoir go raibh siadsan bainteach leis an ‘gcoir’. Bhí sé ag teastáil ó Katharína anois súil a leagan ar an bhfear seo le fáil amach cén saghas fear a d'fhéadfadh a saol a lot uirthi mar seo. Chuaigh sí chuig ardoifig an nuachtáin le faire ar an bhfear, agus gunnán léi. Ar ndóigh, níor tháinig sé, agus tar éis dhá uair an chloig a chaitheamh mar sin, d'fhill sí abhaile.
Lean Tötges í agus rinne sé a bhealach isteach ina hárasán le lámh láidir. Bhí sé ag tabhairt Blumchen (an bláth beag) uirthi, agus é ag áitiú uirthi craiceann a bhualadh leis (bumsen). B'é seo buille na tubaiste di. Thóg sí an gunna as a mála agus rinne sí é a lámhach.
Tar éis dhá uair an chloig, d'inis sí faoin eachtra do Moeding, áit ar thosaigh an t-úrscéal.
[athraigh] Cúlra an Scéil
B'é an nuachtán Gearmánach Bild-Zeitung a bhí i gceist ag Böll nuair a chuir sé an t-úrscéal seo ar pár. Rinneadh scannán de sa bhliain 1975. Is leis an teach foilsitheoireachta úd Axel Springer AG é an nuachtán sin, agus stíl gháifeach á cleachtadh aige a chuirfeadh tablóidigh na Ríochta Aontaithe is na hÉireann i gcuimhne duit. Thiar sna seachtóidí, sa tréimhse atá i gceist ag Böll san úrscéal seo, bhí Bild-Zeitung agus nuachtáin eile Springer an-bhinbeach ag caitheamh anuas ar radacaigh na heite clé, ag cur a ladair i gcúrsaí príobháideacha na ndaoine agus ag foilsiú scéalta nuachta nach raibh bunús fírinne ar bith leo. Spreag an droch-chlú seo an t-iriseoir agus an scríbhneoir Günter Wallraff chun jab a fháil ag Bild-Zeitung lena staidéar féin a dhéanamh ar mhodhanna oibre an nuachtáin.
