Pai fillo nai
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Xogo popular tamén coñecido por "tres en raia" que se xoga nun taboleiro real, debuxado ou imaxinario. Este ten forma cadrada e consta de nove posicións en tres ringleiras e tres columnas, iguais na súa disposición. Hai polo tanto unha posición interior (no centro do cadrado) e oito exteriores, catro das cales ocupan os vértices do cadrado e as outras catro os puntos intermedios dos lados. No xogo pódense usar fichas ou deixar marcas nas casiñas (con algo que escriba nun papel ou marcando cun pao ou co dedo na area) e participan dous xogadores (que cando se xoga sen fichas normalmente marcan cadansúas posicións cos símbolos X e O).
O obxectivo do xogo é conseguir, por medio da colocación das fichas (e posteriores movementos), un aliñamento de tres do mesmo xogador, que van facendo quendas para colocar (ou mover) as fichas. As únicas combinacións válidas son tres disposicións horizontais, tres verticais e dúas diagonais. Cando se logra o obxectivo o gañador avisa ao outro xogador dicindo Pai, fillo, nai!, que é de onde lle vén o nome ao xogo.
Hai varias modalidades de xogo. Na máis habitual as fichas póñense ata encher o taboleiro e non non poden moverse. Noutra, cada xogador conta con tres fichas e, unha vez están as tres colocadas, van alternativamente cambiando a posición unha a nunha para ocupar outro lugar baleiro.
É un xogo infantil de grande utilidade na formación do neno, xa que as posibilidades de colocación das fichas son limitadas pero moi variables. Con este xogo ensínaselle:
- que mesmo dentro das normas sociais (e da realidade), existen sempre moitas alternativas;
- que as decisións dun momento (colocacións) poden afectar ás situacións futuras;
- visión espacial;
A dinámica do xogo apréndese con facilidade para o nivel intelectual dun neno e a súa práctica ten un evidente valor pedagóxico para as matemáticas e xeometría.
