תמונה:Napoleon i Poniatowski Lipsk.jpg
מתוך ויקיפדיה, האנציקלופדיה החופשית
גודל התצוגה הזו: 765 × 600 פיקסלים
תמונה ברזולוציה גבוהה יותר (800 × 627 פיקסלים, גודל קובץ: 90 קילו־בייטים, סוג MIME: image/jpeg)
זהו קובץ שמקורו במיזם ויקישיתוף. תיאורו בדף תיאור הקובץ המקורי מוצג למטה. |
Description |
English: Napoleon and Poniatowski at Leipzig
Español: Napoleón y Poniatowski en Leipzig
|
|||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Source | ||||||||||||||||
Date | ||||||||||||||||
Author |
|
|||||||||||||||
Permission |
see below |
The original two-dimensional work shown in this image is free content because:
العربية ǀ Česky ǀ Deutsch ǀ English ǀ Ελληνικά ǀ Español ǀ فارسی ǀ Français ǀ עברית ǀ Indonesian ǀ Italiano ǀ 日本語 ǀ 한국어 ǀ Magyar ǀ Nederlands ǀ Polski ǀ Português ǀ Românǎ ǀ Русский ǀ Slovenščina ǀ Српски ǀ Sunda ǀ Türkçe ǀ Українська ǀ 简体中文 ǀ 正體中文 ǀ +/- |
Bitwa pod Lipskiem, znana jako bitwa narodów - bitwa stoczona pod Lipskiem w dniach 16 - 18 października 1813 roku między wojskami francuskimi pod przywództwem Napoleona, a wojskami koalicji antyfrancuskiej (złożonej z Austrii, Prus, Rosji i Szwecji). Była to największa bitwa w kampaniach Napoleona i jego najcięższa porażka, aczkolwiek bardziej symboliczną stała się bitwa pod Waterloo.
Napoleon starał się utrzymać swoje zdobycze w Niemczech, zwyciężając siły rosyjsko-pruskie w dwóch zaciętych bitwach pod Lützen (2 maja), oraz Budziszynem (20-21 maja). Zwycięstwa te doprowadziły do krótkiego zawieszenia broni. Sprzymierzeni podjęli działania pod wodzą Gebharda von Blüchera, księcia Karola Szwedzkiego (Bernadotte) i Karla Schwarzenberga. Ich taktyka polegała na unikaniu samego Napoleona, ale na starciach z jego marszałkami, co dało im zwycięstwa w potyczkach pod Grossbeeren, Kulm, Kaczawą (Katzbach) i Dennewitz.
Napoleon, któremu nie udało się zdobyć Berlina, wycofał się na zachód, przekraczając pod koniec września Łabę i organizując swoje siły wokół Lipska, aby chronić swoje linie i spotkać się ze sprzymierzonymi. Armia francuska została skoncentrowana na obszarze od Taucha, przez Stötteritz, gdzie ulokowano dowództwo, aż do Lindenau. Prusacy nadciągnęli z kierunku Wartenburga, Austriacy i Rosjanie od Drezna, a siły szwedzkie od północy. W sumie Francuzi mieli 190 tys. żołnierzy, zaś sprzymierzeni 330 tys. - obie strony dysponowały silną artylerią.
Bitwa rozpoczęła się 16 października atakiem 78 tys. żołnierzy sprzymierzonych od południa i 54 tys. od północy, którzy niewiele jednak osiągnęli i zostali zmuszeni do wycofania. Następnego dnia obie strony toczyły potyczki w oczekiwaniu na nadejście posiłków. 18 października sprzymierzeni przypuścili silny atak ze wszystkich stron, po 9 godzinach bitwy wypierając powoli Francuzów w stronę Lipska. Obie strony poniosły ciężkie straty i tylko odwaga francuskich żołnierzy zapobiegła przełamaniu frontu. Napoleon dostrzegł, że bitwa może się zakończyć jedynie klęską i w nocy z 18 na 19 października rozpoczął wycofywanie większości armii przez Elsterę, w czasie którego zginął dowódca sił polskich, książę Józef Poniatowski. Przeprawa szła dobrze, dopóki nie został przypadkowo zniszczony jedyny most, pozostawiając francuskiej ariergardzie pójście do niewoli lub utonięcie w rzece.
Pomnik Bitwy Narodów pod LipskiemStraty w bitwie nie są dokładnie znane, ale szacuje się je na 80 do 110 tys. zabitych i rannych po obu stronach. Przyjmując najbardziej prawdopodobną liczbę 95 tys., wojska koalicji straciły 55 tys. żołnierzy, Francuzi ok. 40 tys., przy czym 30 tys. Francuzów dostało się do niewoli. Bitwa oznaczała koniec francuskiego imperium na wschód od Renu i przejście wielu państw nadreńskich, dotychczasowych sojuszników Napoleona, na stronę aliantów.
קישורי תמונות
הדפים הבאים משתמשים בתמונה זו: