Þyngdarhröðun

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Þyngdarhröðun er hröðun sem frjáls hlutur verður fyrir í þyngdarsviði annars mun stærri hlutar, þegar þeir eru í tómarúmi. Ef hlutirnir eru hins vegar kyrrir miðað við hvorn annan er frekar talað um þyngdarkraftinn á milli þeirra. Þyngd hlutar er mælikvarði á þyngdarhröðun/-kraft.

Þyngdarlögmál Newtons gefur þyngdarkraft F milli tveggja hluta með massa m₁ og m₂ og í fjarlægð r frá hvor öðrum sem

þar sem G er þyngdarfastinn og hefur nálgunargildið G = 6,67 × 10⁻¹¹ N m² kg^-2. Þegar annar massinn er lítill í samanburði við hinn og nálægt yfirborði massameiri hlutarins þá er gerð sú nálgun að öll breyting á r er hlutfallslega lítil sem réttlætir að þessi jafna er oft skrifuð sem

F = gm₁

þar sem g er kallað þyngdarhröðun hlutarins með massa m₁ í þyngdarmætti massans m₂ og hefur gildið

Á jörðinni hefur g meðalgildið 9,8 m/s².

[breyta] Tengt efni:

• Klassísk aflfræði
• Afstæðiskenningin
• Þyngd