Gotar

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Þessi grein þarfnast hreingerningar svo hún hæfi betur sem grein hér á Wikipedia. Skoðaðu sýnigreinina og nafnavenjurnar til að bæta hana.

Talið er að Gotar séu upprunalega frá Svíþjóð (sbr. Gotland) og töldust þeir til germanskra ættbálka. Á seinni hluta 2. aldar réðust þeir inn í Pólland og urðu að lokum tvær þjóðir; Austgotar sem settust að í Vesturhluta Úkraínu og Austgotar sem að settust að þar sem Rúmenía er nú.

Þegar Húnar nálguðust gotnesku konungsríkin greip ofsahræðsla um sig og stormuðu báðar þjóðirnar inní Rómarlönd. Vísigotar réðust fyrst á Býsanska ríkið og drápu keisarann í orrustunni um Adrianople 378. Býsansmönnum tókst þó að hrekja þá á brott og réðust þeir þá á Róm og stálu öllu steini léttara 410.

Þeir komu sér eftir það fyrir í suðvestanverðu Frakklandi með leyfi keisara Rómar sem vildi gera allt sem í sínu valdi stóð til þess að halda þeim góðum. Þar héldu þeir sig þangað til að Frankar hráku þá á burt 507 í orrustunni við Poitiers. Þeir flúðu yfir Pýreneafjöllin og reistu þar konungsdæmi sem stóð í 200 ár en þá lögðu múslimar það undir sig.

Austgotar fóru sér hægar, réðust 488 á Ítalíuskagann og réðu yfir honum öllum 493. Til þessa höfðu þeir fengið stuðning frá Býsanska keisaranum sem vildi veikja Ítalíuskagann. Árið 536 sendi keisarinn stóran her gegn Austgotunum en mætti harðri andspyrnu og var skaginn ekki allur hans fyrr en 552.