Hjörleifur Hróðmarsson
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hjörleifur Hróðmarsson var fóstbróðir Ingólfs Arnarsonar sem er talinn fyrsti landnámsmaður Íslands. Hjörleifur settist að við Hjörleifshöfða á Suðurlandi en var svo veginn af tveimur írskum þrælum er hann hafði tekið í víking á Bretlandseyjum. Drápu þessi Írar húskarla Hjörleifs og tóku konur býlisins með sér til Vestmannaeyja (nefndar svo vegna atburðar þessa, en íbúar Bretlandseyja voru jafnan kallaðir Vestmenn).
Ingólfur sinnti skyldum fóstbróður og fann Íra þessa í Vestmannaeyjum, sótti að þeim og drap en frelsaði konurnar.
