Verund
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Verund (eða skepnur) er hugtak í heimspeki sem almennt á við alla hluti og verur. Hugtakið var notað af t.d. Descartes sem „substantia“ og af Aristótelesi sem „oúsía“ (sem er oftast þýtt sem „skepnur“ í íslenskum miðaldarritum).
[breyta] Tengt efni
- Frumverund
- Höfuðskepnurnar