Porta Magni Sancti Bernardi
E Vicipaedia
Porta Magni Sancti Bernardi | |
---|---|
Gran San Bernardo – Col du Grand-Saint-Bernard | |
Hospitium | |
Altitudo supra mare metris | 2473 |
Terra | Inter Helvetiam et Italiam |
Regio | Inter Vallesiam et Vallem Augustae Praetoriae |
Oppida | Inter Octodurum et Augustam Praetoriam |
Coordinata geographica | 45° 52′ 12″Sept., 7° 10′ 19″ Ort. |
Porta Magni Sancti Bernardi, olim Mons Iovis vel Mons Poeninus per Alpes Poeninas inter Helvetiam (Vallesiam) et Italiam (Vallem Augustae Praetoriae) est porta celeberrima et antiqua in via Francigena. Ibi, 2473 m. altitudinis, est hospitium saeculi XI a sancto Bernardo Menthonis (seu Augustae Praetoriae) conditum et per annum incolatum.
Titus Livius de hac porta loquitur. Fama est (valde dubia) Hannibalem hac transiisse anno 133 a.C.n.; certum est autem Napoleonem per hanc viam anno 1800. Inter alios viatores illustres qui per Magni Sancti Bernardi iter fecerunt sunt:
- sanctus Ambrosius, episcopus Mediolanensis (383)
- sanctus Martinus Turonensis (386)
- Stephanus II, papa (753)
- Carolus Magnus (800)
- sanctus Leo III, papa (804)
- Sigericus, episcopus (990)
- sanctus Petrus Damianus (1064)
- Rabelais scriptor Gallicus (1541)
- sanctus Franciscus de Sales, episcopus et doctor ecclesiae (1596)
- Angelus Roncalli, futurus beatus Ioannes XXIII, papa (1947)
- Ioannes Paulus II, papa (1995)
- Benedictus XVI, papa (2006)
Canonici Magni Sancti Bernardi regulam sancti Augustini sequuntur. Horum hospitium est locus adorationis eucharisticae et caritatis pro proximis, sicut monstrat sententia: "Hic Christus adoratur et pascitur." Habet ecclesiam pulchram necnon, et bibliothecam, thesaurum, et illustres canes ad viatores salvandos.
Formula:Commonscat