Курт Вонегат
Од Википедија, слободна енциклопедија
Курт Вонегат (Kurt Vonnegut) е американски писател, сатиричар и уметник. Роден е на 11 ноември, 1922 година.
Содржина |
[уреди] Биографија
Курт Вонегат е роден во Индијанополис, а неговите родители имаат Германско-Американско потекло. Од 1941 до 1943 година е студент на Корнел Универзитетот и таму започнува како уредник на редакцијата за јавно мислење во студентскиот весник Cornell Daily Sun. Пред да и се придружи на американската војска и да учествува во Втората Светска војна тој работи и како хемичар. Станува воен ветеран и поседува Пурпурно Срце (воен медал кој го доделува Претседателот на САД за воени заслуги). Токму искуствата од војната, неговиот престој во воен затвор, бомбардирањето на Дрезден ќе бидат инспирација за неговото дело “Slaughterhouse-Five”.
По војната се запишува на Универзитетот во Чикаго и дипломира на катедрата по Антропологија. По завршувањето на факултетот заминува во Њујорк каде работи public relations за General Electric.
Од 1970 до 2000 година Вонегат живее во источен Менхетн со својата жена, познатиот фотограф Џил Кременц. На 31 Јануари во неговиот дом избива пожар и голем дел од неговата лична архива е уништен. Самиот Вонегат е затекнат од огнот, но е хоспитализиран и преживува. Денес тој е пензиониран и живее во Нортхамптон. Во 2000-та година често се појавува како гостин-професор на катедрата за литература во Smith College.
Курт Вонегат е хуманист и е почесен претседател на Американската Хуманистичка Асоцијација. Неодамна неговите колумни се објавуваа во In These Times магазинот, а во 2005 е објавена збирка на сите негови есеи наречена “A Man Without A Country”.
[уреди] Писателска кариера
Неговиот прв расказ "Report On the Barnhouse Effect" се појавува во 1950 година. Првиот роман “Player Piano” (1952) се смета дека е напишан под влијание на неговата кариера во General Electric бидејќи обработува дисутописка фантастична тема каде работниците се заменети од машини. Продолжува да пишува SF кратки раскази се до неговиот втор роман “The Sirens of Titan” (1959). Во 1960 година неговиот стил се менува:од ортодоксен SF во прилагоден, полу-автобиографски стил кој го употребува во “Slaughterhouse-Five” каде експериментира со структурата користејќи патување низ времето како основа.
Овие структурни експерименти ги продолжува и во “Breakfast of Champions” (1973) каде се вклучени и многу сурови илустрации како и појавување на самиот автор.
“Ова е навистина лоша книга што ја пишуваш”- си реков самиот на себе “Знам”-реков “Се плашиш дека ќе извршиш самоубиство, исто како мајка ти”-реков “Знам”-реков
Мајката на Курт Вонегат навистина извршила самоубиство кога тој бил во раните дваесетти. Тој имал обид за самоубиство во 1985 година, и потоа напишал неколку есеи на таа тема. Многу непријателски расположени критичари велат дека приказната е безоблична, но како и да е оваа книга е првиот бестселер на Вонегат. Се појавуваат многу воскреснати ликови како оној на Килгор Троут кој се провлекува во многу понатамошни романи на Вонегат, овој лик е во интеракција со ликот на авторот.
Иако и во иднина многу негови дела ќе имаат SF теми, сепак тие ќе бидат широко прифатени од публиката.
[уреди] Уметничка кариера
Курт Вонегат е графичар започнува со делото “Slaughterhouse-Five”, а уште поподробно во “Breakfast of Champions” каде има илустрации направени со маркер-фломастер и помалку груби слики. Во 90-сетите тој губи интерес за пишувањето и пофокусирано и се посветува на ликовната уметност.Користи силк-скрин принтови во соработка со Joe Petro III во 1990 година.
[уреди] Семејство
Курт Вонегат има шест деца (три негови и три посвоени). Двете негови деца исто така издаваат книги, вклучувајќи го и неговиот син Марк Вонегат кој го издаде романот “The Eden Express: A Memoir of Insanity”. Неговата ќерка Едит Вонегат која е уметник ја издаде книгата Domestic Goddesses. Најмалата ќерка се вика Нанет. Имињата на посвоените деца се: Џејмс, Стивен и Курт Адамс и тие се всушнот негови внуци кои ги посвоил откако сестра му Алис умира од рак.
[уреди] Тривијалности
Вонегат пуши Pall Mall цигари, и за својата навика вели дека се “отмен” начин да извршиш самоубиство.
Вонегат основал свој продажен салон за коли наречен “Saab Cape Cod” но поради неговото лошо чувство за бизнис се нашол пред банкрот. Заради оваа своја авантура тој се шегува велејќи дека поради тој факт нема никогаш да добие Нобелова награда.
Астероид е наречен Вонегат, во негова чест.
[уреди] Библиографија
Романи
- Player Piano (1952)
- The Sirens of Titan (1959)
- Mother Night (1961)
- Cat's Cradle (1963)
- God Bless You, Mr. Rosewater, or Pearls Before Swine (1965)
- Slaughterhouse-Five, or The Children's Crusade (1969)
- Breakfast of Champions, or Goodbye, Blue Monday (1973)
- Slapstick, or Lonesome No More (1976)
- Jailbird (1979)
- Deadeye Dick (1982)
- Galápagos (1985)
- Bluebeard (1987)
- Hocus Pocus (1990)
- Timequake (1997)
Раскази
- Canary in a Cathouse (1961)
- Welcome to the Monkey House (1968)
- Bagombo Snuff Box (1999)
Есеи
- Wampeters, Foma and Granfalloons (1974)
- Palm Sunday, An Autobiographical Collage (1981)
- Fates Worse than Death (1991)
- God Bless You, Dr. Kevorkian (1999)
- A Man Without a Country (2005)
Драми
- Happy Birthday, Wanda June (1970)
- Between Time and Timbuktu, or Prometheus Five (1972)
- Make Up Your Mind (1993)
- Miss Temptation (1993)
- L'Histoire du Soldat (1993)
Филмски адаптации
- Happy Birthday, Wanda June (1971)
- Slaughterhouse-Five (1972)
- Slapstick (1982)
- Who Am I This Time? (1982)
- Harrison Bergeron (1995) (TV)
- Mother Night (1996)
- Breakfast of Champions (1999)
