Тудорска архитектура

Од Википедија, слободна енциклопедија

Капелата при Кралскиот колеџ, Кембриџ

Тудорскиот стил во рамките на англиската архитектура е крајната фаза на средновековната архитектура за време на Тудорскиот период (1485–1603) и по него, за конзервативни патрони на колеџи. Овој стил следел по вертикалниот стил и, иако заменет со англискиот ренесансен стил во помодарските домови, тудорскиот стил сеуште го задржал своето место во англискиот вкус. Примери се додатоците на разните колеџи во Оксфорд и Кембриџ кои и ден денес се изведуваат во тудорски стил кој се преклопува со првите зачетоци на готската возобнова.

Карактеристичен елемент на оваа архитектура четирисредишниот свод; некои од најинзвонредните ориел-прозорци му припаѓаат токму на овој период; ѕидните украси се попроширени и лисјата стануваат понатуралистички. Како и да е, зборот „тудорски стил“ е незгоден термин бидејќи подразбира дека се праткикувал през владеењето на Тудорската династија и некако прекинал со доаѓањето на Стјуартите (Џејмс I) во 1603, што не е случај.

Кај црковната архитектура, главни примери се:

Капелата на Хенри VII во Вестминстер (1503)
Капела при Кралскиот колеџ, Кембриџ
Св. Џорџова капела, Виндзорски замок
старите школи во Оксфорд.

Кај домашната архитектура:

Елтамски дворец, Кент
Оксбуршка хала, Норфолк
Кралски колеџ, Абердин
Лајер Марниева кула, Есекс
Источнобаршамска велепоседничка куќа, Норфолк
Фордска болница, Ковентри.
Комптон Винјејтс
Хемптонски двор
Монтакутска куќа (доцнотудорска)

Во 19-тиот век при изградбата на хотели и железнички станици се употребувала слободна мешавина од овие доцноготски елементи и елизабетанскиот стил, во преродбените стилови познати како Јакобетански и Тудорбетански.

Тудорските згради имаат шест карактеристични елементи -