Activisme (Vlaanderen)
Van Wikipedia
Activisme was in de periode van de Eerste Wereldoorlog de naam voor de Vlaamse Beweging die hoopte via de collaboratie met Duitsland een aantal Vlaamse grieven te verwezenlijken. Zij waren verdeeld over de na te streven doelen:
- zij die een onafhankelijk Vlaanderen, al dan niet in een pan-germanistisch dan wel Groot-Nederlands staatsverband, nastreefden noemden zich activisten.
- en noemden hen die een federaal België als beste uitkomst zagen, passivisten.
Aanvankelijk hoopte de Duitse Keizer dat zijn familielid koning Albert I van België nog zijn kant zou kiezen of afzijdig zou blijven in de oorlog tegen Frankrijk en Engeland. Ook kon neutraal Nederland mogelijk in de Centrale coalitie worden opgenomen indien aansluiting bij Vlaanderen erdoor mogelijk werd. Daarom stonden de Duitsers open voor deze Vlaamse grieven, om zodoende druk uit te oefenen.
Die politiek van aanhaken bij Duitse belangen (Flamenpolitik) bleek aanvankelijk succesvol, want men slaagde er onder andere in de Universiteit Gent te vernederlandsen, iets wat pas definitief zou gebeuren na de Belgische recuperatie in 1918 in het jaar 1930. Maar de Activisten verloren veel krediet bij de bevolking door repressieve maatregelen die de Duitse bezetter aan de bevolking oplegde. De Duitsers kondigen een bestuurlijke scheiding of (de)federalisering aan, en activistische professoren, verbonden aan Jong-Vlaanderen richten een Raad van Vlaanderen op die eind 1917 zelfs de onafhankelijkheid van Vlaanderen uitroept. Maar zij vinden geen steun, noch bij de bevolking, noch bij de bezetter, die de Raad weer laat ontbinden.
Het einde van de activistische Vlaamse Beweging kwam in 1918, en haar leiders verloren hun burgerrechten. De Vlaamse Beweging groeide verder uit de twee andere takken: de minimalisten en de Frontbeweging, ook al bestond er soms overlapping tussen de verschillende strekkingen (cfr. de Sublieme Deserteurs en de Bormsverkiezing).
Bekende Activisten waren Jan Derk Domela Nieuwenhuis Nyegaard, René De Clercq en August Borms.
[bewerk] Na de Eerste Wereldoorlog
In Vlaanderen heet een agitator of actievoeder nog steeds een activist of militant; de laatste term wordt zelfs gebruikt om actieve partijleden mee aan te duiden. Een extreemrechtse strekking hebben de termen er echter niet.
