André de Meulemeester
Van Wikipedia
André Emile Alfons de Meulemeester, bijnamen "De Arend van Vlaanderen" en "Sergent Mystère", (Brugge, 28 december 1894 - Brugge, 7 maart 1973) was een Belgische toppiloot uit de Eerste Wereldoorlog. Met zijn elf overwinningen is hij als piloot de tweede uitblinker van België na Willy Coppens.
Inhoud |
[bewerk] Levensloop
André was de zoon van een Brugse brouwersfamilie en sloot zich op zijn twintigste als vrijwilliger aan bij de Compagnie d’Aviateurs. Hij onderging een opleiding in Hendon waar hij zijn burgervliegbrevet behaalde op 8 oktober 1915. Vervolgens werd hij opgeleid tot militaire vlieger te Étampes, die hij afsloot in 1916. Op 8 oktober 1916 werd hij ingedeeld bij de 1e escadrille in Moere, waar hij achtereenvolgens met een Nieuport tweedekker, een Nieuport 11 en later in een Nieuport 17 vloog. Zijn eerste overwinning behaalde hij op 30 oktober 1917. Onder dekking van een Britse Sopwith haalde hij een Duitse tweedekker neer boven een veld nabij Leke. Er zouden nog zeven overwinningen bij dit escadrille volgen, waarvan één gedeelde overwinning, samen met Georges "Jojo" Kervyn de Lettenhove. Nadat hij op 21 juli 1917 - De Belgische Nationale Feestdag - een Duitse Albatros had neergehaald, kreeg hij als bijnaam "De Arend van Vlaanderen". Bij deze vlucht raakte hij overigens flink gewond.
Hij schilderde zijn vliegtuig, inmiddels een Nieuport 23 geel en nam bij elke vlucht zijn chihuahua genaamd "Stabilo" mee. Begin 1918 werd hij ingedeeld bij de 9e escadrille waar hij nog vier overwinningen behaalde in een Hanriot HD.1. Na zijn tiende overwinning vond André het voor zichzelf rechtvaardig om gepromoveerd te worden van adjudant tot tweede-luitenant en spelde een tweetal extra sterren op zijn pas gekocht luitenant uniform. Nadat de staf dit ter oren kwam, werd André alsnog officieel tot tweede-luitenant benoemd.
Zijn elfde en laatste overwinning was op een luchtballon, een zogenaamde "Drache", op 5 oktober 1918 boven Torhout. Een riskante operatie, omdat deze ballonnen vaak goed bewapend waren en soms explosieven bevatten om te dienen als vliegende mijn. Ook bij deze actie raakte hij gewond. Tijdens zijn gehele dienst is hij ook nog eens tweemaal in gevecht geraakt met "bevriende" Britse D.H4's. André de Meulemeester bleef in de herinnering als een patriottische grappenmaker en pianospeler, met ongrijpbare trekjes.
Na de oorlog verliet hij de luchtmacht, vanwege de organisatorische wantoestanden, om zich weer toe te leggen op het familiebedrijf, de Brouwerij De Meulemeester-Verstraete of De Arend, later Aigle Belgica. Tijdens de Achttiendaagse Veldtocht in mei 1940 nam De Meulemeester opnieuw dienst in de Belgische luchtmacht.
Samen met zijn echtgenote, geboren Gros, woonde hij in een prachtig rococohuis aan de Sint-Annarei in Brugge. Zijn enige dochter, Anne-Marie, is getrouwd met de architect Axel Ghyssaert. André De Meulemeester richtte in de jaren zestig samen met zijn vrouw een vereniging op voor hulpverlening aan verlaten kinderen.
Zijn overlijden in 1978 ging in stilte voorbij. Geen kranten, behalve in Brugge, gaven er melding van.
[bewerk] Trivia
- Naast de elf bevestigde overwinningen, zou hij ook nog 17 onbevestigde overwinningen behaald hebben.
- Het smaldeelinsigne van het eerste smaldeel, de Schotse Distel met de motto "Nemo me impune lacessit" ( vert. "Niemand kan mij ongestraft provoceren ") is ooit bedacht door André de Meulemeester in 1917, en is daarmee het oudste insigne van de Belgische Luchtmacht.
[bewerk] Onderscheidingen
- Leopoldorde met palm
- Oorlogskruis (België) 1914-1918 (België)
- Oorlogskruis 1914-1918 (Frankrijk) (Croix de Guerre) (Frankrijk)
- Gouden Medaille voor Militaire Moed (Medaglia al Valore Militare) (Italië)
[bewerk] Externe links
- The Aerodrome incl. volledige lijst overwinningen en
- Les Chevaliers du Ciel fr
- First World War en
- wwaviation.com en
| Bronnen en referenties: |
|
