Bewaarneming
Van Wikipedia
[bewerk] wettelijke regeling
Bewaarneming is een juridische term in Nederland. Het is een bijzondere overeenkomst, geregeld in titel 9 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek. Bewaarneming is de overeenkomst waarbij de ene partij, de bewaarnemer, zich tevenover de andere partij, de bewaargever, verbindt, een zaak die de bewaargever hem toevertrouwt of zal toevertrouwen, te bewaren en terug te geven (art. 7:600 BW).
De hoofdverplichting van de bewaarnemer bestaat uit het bewaren en teruggeven. Daarbij moet de bewaarnemer bij de bewaring de zorg van een goed bewaarder in acht nemen (art. 7:602 BW). Dat kan betekenen, dat de bewaarder aansprakelijk is voor de schade die ontstaat, als hij de zaak niet aan de rechthebbende kan teruggeven doordat deze verloren is gegaan door brand of is gestolen. In het algemeen is daarvan geen sprake, als de bewaarder alle in redelijkheid van hem verlangde veiligheidsmaatregelen heeft genomen. Of de bewaarder verplicht is de zaak te verzekeren is in het algemeen afhankelijk van de hoogte van het bewaarloon. Professionele bewaarnemers hebben recht op bewaarloon (art. 7:601). Titel 9 van boek 7 BW bevat regelend recht. Dat betekent dat het partijen vrijstaat om van de wet afwijkende afspraken te maken.
[bewerk] opslag van goederen
De opslag van goederen is tussen professionele partijen vaak geregeld in standaardovereenkomsten, waarin verwezen wordt naar algemene voorwaarden. Bekend zijn onder meer:
- De Veemcondities Amsterdam Rotterdam 1994
- De Nederlandse Opslagvoorwaarden (FENEX) 1995
[bewerk] trivia
Het bekende bordje met de tekst: "De directie stelt zich niet aansprakelijk voor vermissing of diefstal" is juridisch krom geformuleerd. De aansprakelijkstelling komt immers niet van "de directie", maar van de klant die zijn jas kwijt is.
