Bloedbad van Naarden
Van Wikipedia
Het Bloedbad van Naarden is een van de meest beruchte bloedbaden van de Tachtigjarige Oorlog. Op 1 december 1572 werd een groot deel van de bevolking van Naarden door de Spanjaarden vermoord, nadat de stad zich aan de Spaanse troepen had overgegeven.
Eind jaren '60 van de 16e eeuw begon de opstand van de Nederlanden tegen het bewind van koning Filips II. Het stadsbestuur van Naarden was oorspronkelijk trouw aan de landsheer, maar in augustus 1572 kwam de stad in handen van de geuzen, met steun van een deel van de bevolking. Als reactie hierop belegerden Spaanse troepen in november van dat jaar de stad. Omdat het een koude winter was en de grachten waren dichtgevroren, en omdat de stadswallen in een slechte staat verkeerden, bood het stadsbestuur een overgave aan op voorwaarde dat de burgerij gespaard zou worden. De Spaanse troepen gingen akkoord, en op 1 december 1572 trokken 400 Spaanse musketiers de stad binnen. De Spaanse troepen ontboden de burgers naar het stadhuis om trouw te zweren aan de Spaanse koning. Toen een groot deel van de burgers zich daar verzameld had, begonnen de Spaanse troepen plotseling met moorden. Hierbij vonden honderden burgers de dood. De Spanjaarden plunderden vervolgens de huizen en staken de stad in brand. Slechts 60 mensen overleefden het bloedbad.
[bewerk] Spaanse versie
Van het verhaal over het bloedbad in Naarden is ook een Spaanse versie bekend. Volgens deze versie van het verhaal (opgetekend door de officier Bernardino de Mendoza) beschoten de burgers van Naarden de Spaanse gezanten tijdens de onderhandelingen over de overgave van de stad. De Spanjaarden veroverden hierop de stad en doodden alle gewapende burgers. Overigens was de Hertog van Alva zeer te spreken over het bloedbad van Naarden. Hij berichtte tevreden aan Koning Filips II dat "niet één kind is er ontkomen". Het antwoord op het verzet in de Nederlanden tegen het beleid van Filips II werd door Alva met regelrechte terreur tegen de bevolking beantwoord. Over die terreur verkreeg Alva de instemming en goedkeuring van Filips II.
