Campanula garganica
Van Wikipedia
| Campanula garganica | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Campanula garganica |
Campanula garganica is een overblijvende plant in de Klokjesfamilie.
Het plantje wordt een 15-20 cm hoog. De lichtblauwe tweeslachtige bloemen bloeien in juni en juli, volgens andere bronnen van juni tot september. De wetenschappelijke soortnaam 'garganica' is afgeleid van de berg Gargano in Zuid Italië.
Inhoud |
[bewerk] Verspreiding
Het inheemse verspreidingsgebied van dit klokje ligt in Zuid-Italië en Griekenland. De plant geeft de voorkeur aan lichte (zandige) grond waarin goede waterafvoer plaats vindt. De grond mag voedselarm en basisch zijn. De plant heeft volle zon en regelmatig water nodig.
[bewerk] Gebruik
De bladeren kunnen zowel rauw als gekookt gegeten worden en hebben een plezierige milde smaak. Ze kunnen goed in salades verwerkt worden. Ook de licht zoete bloemen kunnen rauw of gekookt gegeten worden.
[bewerk] Ecologische aspecten
Bestuiving vindt plaats door bijen, vliegen, kevers en Lepidoptera.
[bewerk] Tuin
Voor in de tuin ziet men vaak de cultivars 'Blue Diamond', 'Dickson's Gold', 'WH Paine' en 'Senior' aangeboden. De plant is heel winterhard, en kan temperaturen zeer goed tot ver onder het vriespunt verdragen (-28,8 tot -23,4ºC). De plant doet het goed in vochtige grond waarin wel waterafvoer plaats vindt. Leemachtige en kalkhoudende grond zijn uitstekend.
