Candid camera

Van Wikipedia

De term Candid camera (eigenlijk: openhartige camera) betekent in de praktijk verborgen camera, waarmee televisieprogramma's worden opgenomen. Het begrip wordt vooral gebruikt voor programma's waarin willekeurige mensen zonder het te weten in humoristische situaties worden gefilmd.

Het begrip candid camera komt uit de Verenigde Staten, waar de formule al succesvol was toen de KRO in 1963 in Nederland een variant presenteerde onder de naam Kiekeboe, gepresenteerd door Teddy Scholten. De opvolger van Kiekeboe was Poets, van de AVRO, met Fred Oster als spreekstalmeester. Grappen van Poets waren na de uitzending het gesprek van de dag. Zoals die van de Chinees, die mensen aanklampte met de vraag "Sjina glens...?" Waarop de aangesprokenen hun best deden om de weg naar de grens met China te wijzen. Medewerkers van Poets waren o.a. Cherry Duyns, Cees Buddingh, Gerard van Lennep en Frits Bom.

In 1982 lanceerde Ralph Inbar Bananasplit, bij de TROS. De grappen werden gaandeweg steeds inventiever, maar ook ingewikkelder. Ook voerde Inbar regelmatig bekende Nederlanders op als "slachtoffer". Zo ontstak Ajax-voetballer Sören Lerby, toen nog getrouwd met Willeke Alberti, in grote woede toen werklui een telefooncel gingen plaatsen op zijn oprijlaan.

De Duitse televisie heeft ook een programma in het genre gehad: Verstehen Sie Spass?.

Voor het filmen met een verborgen camera maakte men in het verleden vaak gebruik van eenzijdig-spiegelend glas, in autoruiten of in winkels, en zendermicrofoons. De moderne techniek van steeds kleinere camera's maakt het mogelijk om te filmen met apparatuur die niet snel wordt ontdekt.

Een geschiedenis van juridische procedures heeft ertoe geleid dat candid-camerascènes niet meer kunnen worden uitgezonden zonder toestemming vooraf van de betrokkenen. Daartoe wordt een contract ondertekend. Soms wordt een klemmend beroep gedaan op het gevoel voor humor, dan wel sportiviteit van het slachtoffer in kwestie.