Cantabri
Van Wikipedia
De Cantabri waren een Keltisch volk (bestaande uit elf stammen[1]) die in het noorden van het Iberisch Schiereiland leefden, nabij het huidige Santander en Bilbao en de meer in het binnenland gelegen bergen. De streek en autonome regio Cantabrië is naar hen vernoemd.
De Cantabri waren een bergvolk, dat bekend stond als "ontembaar". Lange tijd konden zij een strijd met het Romeinse Rijk uit de weg lopen, maar rond 150 voor Christus werden de Cantabri voor het eerst aangevallen. In zijn werk Oorlog tegen de Galliërs beschrijft Julius Caesar hoe Crassus een overwinning boekt tegen een gecombineerd legen van Cantabri en Aquitaniërs.[2] De Cantabri werden echter niet onderworpen voordat een leger onder leiding van Agrippa en de persoonlijk aanwezige Augustus een serie campagnes onder de naam Cantabrische Oorlogen (29-19 v. Chr.) uitvoerde. Dankzij deze oorlogen stierf een groot deel van de Cantabri; de rest werd langzaam geromaniseerd.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Noten
- ^ Kruta noemt de Avarigines, Blendii (of Plentusii), Camarici, Concani, Coniaci, Moroecani, Noegi, Orgenomesci, Salaeni, Vadinienses en de Velliques. Venceslas Kruta (2000): Les Celtes, histoire et dictionnaire Éditions Robert Lafont, Parijs, ISBN 2-7028-6261-6.
- ^ iii.26.
