Château de Rambouillet
Van Wikipedia
Inhoud |
[bewerk] Korte samenvatting
Het kasteel van Rambouillet staat temidden van een geheel van meer dan 20.000 hectare bos. Het kasteel had in het begin een militaire roeping, de kasteelmuur en zijn donjon van de 14e eeuw zijn behouden, ondanks de talrijke veranderingen in opdracht van de opeenvolgende eigenaren. Versierd met een park, kanalen en vijvers, is dit jachtgebied nabij Parijs verleidde talrijke adelen, bijvoorbeeld van Frans I, die er stierf, van Karel X die er zijn troonafstand ondertekende. In de 17e eeuw werd het zeer kostbaar heringerichtd door markies van Rambouillet en zijn meisje, Julie d'Angennes. Het kasteel van Rambouillet heeft tot onze dagen zijn functie van ambstwoning ,die Lodewijk XVI en ook Napoléon hem hadden gegeven, behouden.
[bewerk] Het ontstaan van Château de Rambouillet
In 1368 koopt Jean Bernier, ridder, adviseur en meester van het personeel in het huis van de koning, Magistraat van Parijs, van Girard de Tournebu een eenvoudig kasteeltje dat hij in 1374 in een echt versterkt en met grachten omgeven kasteel laat veranderen. Dit primitieve kasteel heeft een onregelmatige vijfhoekige vorm, met een opgesloten eenheid van driehoekige woningen met torentjes, een grote toren, een toegangspoort en een kasteelmuur. Deze veranderingen moeten conform de beschikking van Karel V, van 19 juli 1367, zijn waarin hij alle kastelen te wapenen roept. Het is eveneens het tijdperk waar de koning in Parijs het Louvre en La Bastille laat versterken. In 1384 verkocht de zoon van Jean Bernier, Guillaume, dit nieuwe kasteel aan Regnault d'Angennes, stalmeester en huisbediende van de koning. Het zal vervolgens meer dan drie eeuwen, tot 1699, in de familie d'Angennes blijven. Gedurende de Honderdjarige Oorlog, werd het kasteel geplunderd en zowel in 1425 als in 1428 in brand gestoken. In 1484 werd het door Jean II d'Angennes en zijn echtgenote hersteld. Jacques d'Angennes (1514-1562), kapitein van de lijfwacht van Frans I, vergroot het gebied door de gronden van d'Auffargis, Poigny, het jachtgebied van Essarts-le-Roi en de verschillende terreinen in de omstreken te kopen. Aldus een prachtig gebied voor de jacht vormend. Als groot voorstander van de jacht komt Frans I vaak naar Château Rambouillet. Hij gaat er op 21 maart 1547 dood aan bloedvergiftiging, volgens de traditie in de grote kamer van de grote toren, die tot in onze dagen, ondanks de aanzienlijke veranderingen aan het kasteel, is blijven bestaan. Jacques d'Angennes laat het kasteel bovendien verfraaien. Op de benedenverdieping laat hij een grote zaal in de Italiaanse smaak inrichten, de muren worden bedekt met platen van marmer, naar idee van hoofd metselaar Olivier Ymbert, ontwerper van het interieur van het Château de Thoiry. Hij laat eveneens de grote trap in baksteen en steen bouwen.
In 1612 laat Lodewijk XIII het grondgebied van Rambouillet herindelen in het voordeel van de familie d'Angennes, die daarmee de titel Markies mogen aannemen. Het is het tijdperk waar Catherine van Vivonne, markies van Rambouillet, echtgenote van Charles d'Angennes, plaats neemt in het huis van Rambouillet in Parijs. Hun dochter, Julie d'Angennes trouwt met de hertog van Montausier waarmee het grondgebied van Rambouillet als bruidschat word overgedragen. De hertog van Montausier vergroot, tussen 1670 en 1681, het grondgebied door land aan te kopen en hij laat de tuinen herinrichten.
Na het huwelijk van de tweede dochter van Julie d'Angennes, gaat het gebied naar de hertog van Uzès over. Maar deze moet door financiële problemen het grondgebied, in 1699, verkopen aan een van de schuldeisers, Joseph Fleuriau d'Armenonville. Fleuriau d'Armenonville, betaalde slechts 140.000 pond om het grondgebied te verkrijgen, en geeft er, in de loop van enkele jaren, meer dan 500.000 pond aan uit. Volgens de traditie laat hij de tuinen in Franse stijl herinrichten. Het park wordt met beeldhouwwerken van Simon Mazière, Pierre Legros en René Frémin versierd.
[bewerk] De overgang naar de familie des Bourbons
Lodewijk-Alexander des Bourbon, graaf van Toulouse, natuurlijk erfgenaam van Lodewijk XIV en Mevrouw van Montespan, admiraal van Frankrijk, begeerde een jachgebied in de omgeving van Parijs te bezitten, en liet zijn blik vallen op Château Rambouillet. Fleuriau d'Armenonville wordt verplicht om hem het gebied in 1706 voor het bedrag aan 500.000 pond af te staan. De graaf van Toulouse zou het gebied aanzienlijk ontwikkelen en verfraaien. Hij gaat over tot belangrijke grondaankopen en voegt de gronden van Saint-Léger-en-Yvelines, Montfort-l'Amaury, Gazeran en een groot deel van het hertogdom d'Épernon, aan het grondgebied van Rambouillet toe. In totaal omvat het grondgebied dan 13.000 hectaren. Hij laat de prachtige stallen en uitgebreide gemeenschappelijk gebouwen door een ondergrondse gang verbinden aan het kasteel. Hij laat zelf eveneens belangrijke werkzaamheden aan het kasteel verwezenlijken. De eerste ronde van werkzaamheden vindt van 1706 tot 1709 onder leiding van Pierre Cailleteau plaats.
In augustus 1707, als het grootste deel van de werkzaamheden worden beëindigd, ontvangt het kasteel bezoek van de “Grand Dauphin” (Louis de France), van de Hertog en Hertogin van Bourgondië, van de prinses van Conti en talrijke andere hovelingen. Lodewijk XIV, in gezelschap van Mevrouw van Maintenon, zou zelf twee keer een bezoek aan zijn zoon brengen. De tweede keer kort voor zijn dood in 1715. Wanneer Filips van Orléans het adviescollege van de Regering in 1722 verlaat, trekt de graaf van Toulouse zich in Rambouillet terug. Hij lanceert van 1730 tot 1736 een tweede ronde van werkzaamheden onder leiding van de genoemde architect Desgots. Deze ronde heeft ten doel de westelijke vleugel door de oprichting van een zogenaamd „appartement van vergadering“ te verdubbelen. Ondanks het belang van het project is de tussenkomst van Desgots betrekkelijk discreet. Hij laat een torentje naar de hoek verplaatsen zodat het evenwicht van het kasteel te niet word verstoord. De voornaamste originaliteit is een balkon dat op de voorgevel van het nieuwe appartement loopt, ondanks dat dit al lang niet meer de trend was.
De aanpassingen aan het interieur, die tegelijkertijd gedaan werden, waren daarentegen van een zeer grote luxe. Een zeer mooi geheel van gebeeldhouwde houtwerk wordt door Ornement makers François-Antoine Vassé verwezenlijkt, hij heeft eveneens aan het gemeentehuis van Toulouse gewerkt, en Jacques Verberckt. Na de dood van de graaf van Toulouse, in 1737, gaat het gebied naar zijn enige zoon, de hertog van Penthièvre. Hij was geboren op Rambouillet en hij besteed er vele tijd en wijdt zich hoofdzakelijk aan ontwerpen van de tuinen.
Lodewijk XVI die, net als Lodewijk XV, vaak jaagt in de bossen van Yvelines vindt zijn château de Saint-Hubert te klein, en vraag aan zijn neef, de hertog van Penthièvre, om hem zijn kasteel van Rambouillet af te staan. De verkoop werd in december 1783 voor het aanzienlijke bedrag van 16 miljoen pond gesloten. Lodewijk XVI overweegt allereerst om het kasteel weer te laten verbouwen, maar hij vindt de plannen van de architect Jean Augustin Renard niet overtuigend. Ten slotte besluit de koning om het kasteel te behouden, maar hij laat onder leiding van de architect Jacques Jean Thévenin de gemeenschappelijke ruimtes uitbreiden zodat er het aantal van 400 bediendes plaats kunnen hebben. En, in plaats van de oude stallen. nieuwe stallen voor 500 paarden bouwen. Bovendien werd er in de stad een “l'Hôtel du Gouvernement”,een rechtbank, het jacht verblijf en een verblijf voor de gouverneur van Rambouillet, Charles Claude Flahaut van Billarderie, graaf van Angivillers, gebouwd.
Marie-Antoinette verafschuwt Rambouillet waarvan zij de uitstraling „gotisch“ vindt. Om te proberen om het te verleiden, Lodewijk XVI laat in het grootste geheim een prachtige zuivelfabriek bouwen, ingewijd in juni 1787, en laat hij de tuinen door Hubert Robert aanpassen.
[bewerk] Rambouillet in de 19e eeuw
Tijdens de Franse Revolutie wordt het gebied verlaten. Napoleon I laat het kasteel herstellen en het wordt op zijn eigendomslijst bijgeschreven. Hij is dol op Rambouillet vanwege de jacht mogelijkheden die het gebied biedt. Ook Napoléon I laat Rambouillet herinrichting. Een eerste campagne, onder leiding van de architect Guillaume Trepsat, begint in 1805 de sloop van de Noordwest-vleugel. Hierdoor wordt de erebinnenplaats onherstelbaar veranderd. Men denkt er dan aan om het gebouw volledig opnieuw op te bouwen, en verschillende projecten worden in 1809 door de architect Auguste Famin uitgewerkt, maar geen enkele wordt tenslotte uitgevoerd. Famin wordt wel verzocht een aantal veranderingen aan het interieur en de versiering van verschillende kamers en ruimtes te realiseren. Verder wordt het park heringericht met onder andere een laan van moerascipressen uit Louisiane, de eerste in Frankrijk. De laan werd er beroemd om maar helaas bij de storm van december 1999 omvergeworpen. Op de weg van het ballingschap passeerd Napoléon I het Château Rambouillet in de nacht van 29 tot 30 juni 1815. Met de terugkeer van Bourbons op de troon, wordt het kasteel van nieuw meubilair voorzien en worden werkzaamheden uitgevoerd om de keizerlijke insignes uit te wissen. Men onderneemt om het aangezicht van de tuin te wijzigen, maar de aanpassingen worden beeindigd na realisatie van drie vijvers en een plein, wat vandaag een vreemd en weinig homogeen aspect aan dit deel van het kasteel geeft.
Op 2 augustus 1830 doet Karel X, alsof hij zelf in ballingschap ging, afstand van de gunsten van zijn kleinzoon de hertog van Bordeaux. Lodewijk Filips I wil het kasteel niet op zijn burgerlijke lijst behouden en overhandigt het aan het departement, door wie het verhuurt wordt aan verschillende bewoners: de baron van Schickler, de graaf Duchâtel, een luxe restaurant, en een gezelschap uit Parijs. In 1852, hersteld hij de eigendomslijst van Napoléon III die er zijn ambtswoning van maakt.
[bewerk] Rambouillet, Presidentieel verblijf
Na de val van het Tweede Imperium (de regering van Napoléon III van 1852 tot 1870 ), overweegt het bestuur om het kasteel te veranderen in ziekenhuis, daarmee aandachtvragend voor de protesten van Adolphe Thiers. Maar in 1883 herstelt de President van de Republiek de traditie van het jagen in Rambouillet. De presidenten Jules Grévy, Sadi Carnot, Jean Casimir-Perier zijn dol op het kasteel. Zo wordt het kasteel als het zomerverblijf ingericht door Félix Faure en wordt het officieel het presidentieel verblijf op 23 februari 1886.
Het kasteel van Rambouillet was de plaats van de eerste samenkomst van de G6, op initiatief van president Valéry Giscard d'Estaing in 1975. Zes landen deel namen er: Duitsland (Helmut Schmidt), de Verenigde Staten (Gerald Ford), Frankrijk, Italië (Aldo Moro), Japan (Takeo Miki) en het Verenigd Koninkrijk (Harold Wilson). Sedertdien ontvangt het kasteel regelmatig de buitenlandse staatshoofden die op bezoek zijn in Frankrijk, bijvoorbeeld Boris Jeltsin, Hosni Moubarak en Nelson Mandela. In 1999 werd de overeenkomst van Rambouillet opgesteld, een voorstel voor vrede tussen Joegoslavië en de Albanezen van Kosovo. Joegoslavië verwierp het, wat tot de oorlog van Kosovo leidde.
[bewerk] Foto's
 |
 |
[bewerk] Externe links
- Officiële site (in het Frans)
- Office de tourisme (in het Frans)
- Officiële site (in het Frans)
- Rambouillet (plattegrond)
