Chiel Meijering
Van Wikipedia
Chiel Meijering (Amsterdam, 15 juni 1954) is een Nederlands componist. Hij componeert relatief toegankelijke muziek in beknopte formaten, zodat zijn werk aan popmuziek doet denken. Hij plaatst zich grotendeels buiten de traditie van de Nederlandse "serieuze" muziek.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Meijering ging na het doorlopen van de middelbare school naar het Sweelinck Conservatorium in zijn geboortestad, waar hij compositie, piano en slagwerk ging studeren en bekwaamde zich als autodidact op de gitaar. Compositie had hij van Ton de Leeuw, maar een incompatibilité des humeurs tussen die twee, zowel op kunstzinnig als op persoonlijk gebied, bracht Meijering ertoe geen officieel eindexamen te doen. Vanaf ca. 1974 begon hij een aanzienlijke stroom werken af te leveren - in tegenstelling tot de meeste moderne componisten schrijft Meijering tientallen stukken per jaar.
Het voornaamste stijlkenmerk dat Meijering hanteert is dat er geen enkele stijl overheerst: de inhoud doet afwisselend denken aan popmuziek, jazz, avant-garde, klassieke muziek en verscheidene soorten wereldmuziek. Zijn stukken houdt hij kort van duur, omdat zijn filosofie is dat de concentratieboog van luisteraars volgens patronen van ongeveer 2 à 3 minuten verloopt. Het toverwoord bij Meijering is spontaneïteit: alles wat in hem opkomt verwerkt hij in zijn composities. Zijn werken hebben altijd een programmatsiche titel; vaak is bij de jeugdwerkjes die titel een vorm van poep- en pieshumor of sekshumor (19 centimeter, 1 miljard billen, De geur blijft hangen, Was guckst du mir denn immer in die Bluse etc.), Meijering wilde hiermee in de 70-tiger jaren de dorre muziekpraktijk doorbreken, waar het gebruikelijk was stukken sonate nummer 33 of symfonie nummer 15 te noemen. Nu Meijering de 50 is gepasseerd worden zijn titels wat poëtischer: NightbeastCry (for Toypiano), The house with paper walls (harp/viola), Blue shadows flower into light (for saxophone orchestra and 2 pianos)
Tot zijn bekendste werken behoort I like rats but I don't like Haydn, voor saxofoonkwartet, de Girlsss-collection voor het Mondriaanstrijkkwartet en met de Alzheimeropera brak hij in 2006 ook voor een groter theaterpubliek door. Relatief veel van zijn werk is op cd vastgelegd.
[bewerk] Composities
[bewerk] Werken voor orkest
- Bedouin-caravan in the desert
- De geur blijft hangen, voor drie gitaren en orkest
- Hypomania, voor groot orkest
- Mogadon, voor orkest
- Neigingen, concert voor viool en orkest
- The end of a specimen
- Moondrops
[bewerk] Werken voor harmonie- en fanfareorkest
- 1988 Pelvic Rigidities
- Action Hero, voor fanfareorkest
- Boom Boom, voor harmonieorkest
- Electric-blue, voor harmonieorkest
- Escape from Deathstar, voor fanfareorkest
- Fall out, voor harmonieorkest
- Het pijporgel, voor fluit en harmonieorkest
- Infiltration M, voor harmonieorkest (ook voor fanfareorkest)
- Macho, voor harmonieorkest
- Memorial, voor fanfareorkest
- Tut-Ankh Amen's Tomb "In memoriam Frank Zappa, voor groot harmonieorkest
[bewerk] Toneelwerken
[bewerk] Opera
- St. Louis Blues, opera voor zeven solisten en harmonieorkest
- Alzheimer-opera,
[bewerk] Werken voor koor
- Ahnung des Endes (viola-concerto), voor koor en orkest
