Cor Kee
Van Wikipedia
De Zaankanter Cor Kee is leerling van Jan Zwart, totdat hij gedurende de cursus 1917/1918 één jaar leerling is van het Amsterdamsch Conservatorium, met Jean-Baptiste de Pauw als hoofdleraar voor orgel.
Wanneer in de loop van dat jaar één of twee laatstejaars leerlingen voor een paar klassikale theorievakken worden overgeplaatst naar het tweede studiejaar, vindt Cor dat hij ook wel overgeplaatst mag worden. Dat wordt hem echter niet toegestaan, omdat men zijn muzikaal gehoor onvoldoende vindt (!).
Op een later tijdstip neemt Cor Kee compositielessen bij Sem Dresden.
Lange tijd is Cor Kee hoofdvakdocent orgel aan het Utrechts Conservatorium en permanent docent improvisatie aan de internationale zomeracademie in Haarlem. Daarnaast treedt hij regelmatig op als gastdocent bij verschillende buitenlandse cursussen.
Het niveau van zijn improvisatieleerlingen is buitengewoon hoog; enkelen van hen slepen eerste prijzen bij het Internationaal Orgelimprovisatieconcours in Haarlem en het Nationaal Concours in Bolsward in de wacht.
Van 1922 tot 1924 is hij organist van de Doopsgezinde kerk aan het Singel in Amsterdam. Daarna stapt hij over naar de Ronde Lutherse Kerk. Hij blijft daar spelen tot de Lutherse gemeente in januari 1935 de ‘Ronde Lutherse’ sluit voor de eredienst. Vanaf die tijd speelt Cor Kee in de Oude Lutherse kerk aan het Spui, waar hij in 1964 zijn zilveren jubileum als organist van de Lutherse Gemeente viert.
Bekendheid als componist krijgt Cor Kee door zijn drie bundels ‘Psalmen voor Orgel’, de meer avant-gardistische 50 Psalmbewerkingen, ‘Reeksveranderingen in vier secties’ en ‘Phases for Organ’. In 1975 komt de compositie 'Amsterdam, 700 jaar lusthof' tot stand, die in het handschrift van de componist wordt uitgegeven.
