Cornelis van Ravenswaay
Van Wikipedia
Cornelis van Ravenswaay (1897) was tussen 1941 en 1945 een Nederlands nationaalsocialistisch bestuurder.
Van Ravenswaay, voormalig zakenman en legerofficier, had zich - naar eigen zeggen - niet uit politieke overtuiging in oktober 1940 bij de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) van ir. A.A. Mussert aangemeld, maar uit ambitie om burgemeester te worden. In april 1941 werd hij benoemd tot burgemeester van Zaandam. In deze hoedanigheid ontpopte hij zich als een radicale voorvechter van de 'Nieuwe Orde', die van plan was optimaal politiek gebruik te maken van de hem geboden mogelijkheden. In maart 1942 werd hij benoemd tot burgemeester van Utrecht. Hier toonde hij zich een geharnast nationaalsocialist die alle hem toegevallen bevoegdheden gebruikte om het nationaalsocialisme in te voeren in de hem toevertrouwde stad. Hij kwam zodoende veelvuldig in aanvaring met K.J. Frederiks, de secretaris-generaal van het ministerie van Binnenlandse zaken. Van Ravenswaay bestrafte onder meer politieagenten die geen rol wensten te spelen bij het ophalen van Joden. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van 11 jaar. Bij zijn veroordeling speelden zijn willekeur en zijn ideologische hardheid een belangrijke rol.
| Bronnen en referenties: |
|
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
| Voorganger: Gerhard Abraham Willem ter Pelkwijk |
Burgemeester van Utrecht 1942-1945 |
Opvolger: Gerhard Abraham Willem ter Pelkwijk |
