De grenzen aan de groei
Van Wikipedia
In het geschrift De grenzen aan de groei (“The Limits to growth: a global challenge”) van Dennis Meadows (1972) voor de Club van Rome staat de uitputtingsproblematiek centraal.
In deze studie wordt uitgegaan van de actuele groeitrend in de wereldbevolking, industrialisatie, vervuiling, voedselproductie en uitputting van natuurlijk hulpbronnen. Van deze variabelen werd de ontwikkeling van 1900 tot 1970 vastgesteld. Vervolgens werden de trends voortgezet, ervan uitgaande dat geen belangrijke veranderingen plaatsvinden in de fysieke, economische en sociale relaties. De uitkomst van deze extrapolatie was schokkend. De natuurlijke hulpbronnen zouden binnen afzienbare tijd zo zijn uitgeput, dat die industriële groei werd afgeremd. De bevolkingsomvang en vervuiling zouden nog enige tijd toenemen, maar de verslechtering van de voedselvoorziening en de gezondheidszorg leidden in eerste instantie tot stilstand en later tot terugloop in de bevolkingsgroei. Overigens waren dergelijke berichten niet nieuw: ook Thomas Malthus (1766 – 1834) had iets soortgelijks al gemeld in “Essays on the principles of population” uit 1798 namelijk het Malthusiaans plafond. Hoewel de prognoses op vrijwel geen enkel punt zijn uitgekomen heeft het rapport er wel voor gezorgd dat het milieu wereldwijd op de politieke agenda is komen te staan.
Critici van het rapport gaven aan dat het rapport onvoldoende aandacht gaf aan de mogelijkheid om met behulp van nieuwe technologieën het doemscenario af te wenden. Ook meenden critici dat onvoldoende rekening werd gehouden met lokale verschillen.
30 jaar later is het rapport in 37 talen vertaald en zijn er 12 miljoen exemplaren van verkocht over de gehele wereld.
[bewerk] Externe link
- Nederlandse webpagina's van de 'Club of Rome'
