Droogdok
Van Wikipedia
Een droogdok is een vaste bouw- of reparatieplaats voor schepen, die men door middel van een mechanische aangedreven pompinstallatie onder water kan laten lopen, of droog kan zetten. In het Nederlandse spraakgebruik wordt de term droogdok gebruikt voor zowel een droogdok (Engels: graving dock) als voor een drijvend dok (Engels: floating dock) Hier wordt alleen de eerste vorm behandeld.
[bewerk] Soorten
Het meest gebruikelijk is een permanente betonnen doosvormige constructie waarvan de bodem enkele meters dieper is dan het te bouwen of te repareren schip. De doos wordt aan de voorzijde afgesloten door een vaak zeer grote deur. Als de deur geopend wordt, kan het schip binnenvaren en nadat dit in droogdok gepositioneerd is begint men met het leegpompen. Na enige tijd (meestal enkele uren) is alle water weggepompt en staat het schip op zijn blokken.
Deuren van grote droogdokken worden vaak als drijvers uitgevoerd. Na plaatsing worden ze volgepompt en sluiten ze het dok af van het omringende water.
Naast permanente droogdokken worden ook tijdelijk droogdokken gebruikt. Zo zijn de pijlers van de Oosterscheldekering gebouwd op een bouwterrein dat na het gereedkomen van de pijlers onder water werd gezet. Speciale schepen konden zo het ondergelopen bouwterrein binnenvaren om de pijlers op te nemen. Dit tijdelijk droogdok was het grootste droogdok ter wereld. Dergelijke installaties zijn ook wel gebruikt om zeer grote offshore-constructies te bouwen. Bij Barendrecht ligt een "droogdok" dat speciaal wordt gebruikt voor de bouw van tunnelelementen. Normaal gesproken wordt een droogdok toch geassocieerd met scheepsbouw en scheepsreparatie.
[bewerk] Geschiedenis
In het verleden werd een droogdok vaak in de vorm van een scheepshuid gebouwd. Hierdoor waren de (water) krachten op de wanden gemakkelijker af te voeren, maar ook had men het voordeel dat men veel minder water hoefde te verpompen. Gezien de doosvormige vorm van het middendeel van moderne schepen worden nu alle moderne droogdokken doosvormig uitgevoerd.
In oude havensteden komt men vaak oude droogdokken tegen, vaak zelfs tot midden in de stad. Deze oude dokken worden veelal nog steeds gebruikt. De tand des tijds heeft er ook niet zoveel vat op. De pompinstallatie en de deuren zijn regelmatig aan vervanging toe, maar het bassin zelf kan eeuwenlang gebruikt worden. Vaak zijn de kosten van opruimen ook groter dan de kosten van jarenlange exploitatie in de rode cijfers.
