Duikhelm
Van Wikipedia
Een duikhelm werd vroeger gebruikt door duikers, die met een koperen duikhelm, lederen duikpak, zware lompe loden schoenen, met dito halsgewicht en gordellood omdroegen. Hun duikhelm was verbonden met de levensnoodzakelijke luchtdarm, die om veiligheidsredenen nog eens om het lichaam werd gedraaid. De duiker had eveneens een touw om zijn middel.
Deze duikhelm was meestal van koper en had drie of soms vier glazen kijkvensters. Het voorste kijkraampje kon geopend worden. Links, rechts en soms schuin bovenaan, was er ook een kijkglas voor een beter zicht rondom de duikershelm. De duikhelm werd op een halsschouderplaat bij de duiker opgeschroefd met behulp van zijn helpers. Tijdens het onderwatergaan, schoot de helm en het duikpak vol lucht, door de toegevoerde lucht van de luchtcompressiepomp op het schip of aan de oever. Daarom moest de duiker zoveel loodgewicht meesleuren, om onder water te blijven. Het kon hem toen fataal zijn, moest hij in noodgeval, zijn loden gordel en dito halsgewicht uitdoen. Dan schoot de duiker naar de oppervlakte wat hem toen de fatale caissonziekte opbracht door het grote drukverschil naar de oppervlakte. Meestal volgde dan de dood...
Andere duikhelmen worden heden ten dage gebruikt voor werken en duiken op grotere dieptes. Deze duikhelmen zijn op stalen duikpakken bevestigd, waarvan de "handen" grijphaken zijn. De duiker bediend deze grijphaken met zijn handen. Deze zware stalen duikpakken met duikhelmen kunnen een druk verdragen tot op 400 meter diepte.
