Eulerknik
Van Wikipedia
Indien een staaf zonder imperfecties (een perfect rechte staaf) op zuivere druk wordt belast dan zal zij stabiel zijn tot het moment dat de Eulerknik-grens wordt bereikt. Zodra deze grens bereikt is zal een staaf in 1 of meer sinusgolven loodrecht op de staafas uitbuigen: Eulerknik. Omdat deze vorm van instabiliteit leidt tot bezwijken voordat de volledige materiaalcapaciteit bereikt is zal een gedrukte constructie hierop altijd gecontroleerd moeten worden.
Een staaf zal enkel uitbuigen indien een "kritische belasting" aangebracht wordt. In de 18e eeuw stelde de wiskunde Leonhard Euler een formule op die de maximale belasting bepaalt die een lange, slanke staaf kan dragen zonder knikken. De precieze grootte van deze kracht hangt af van de oplossing van een differentiaalvergelijking en de randvoorwaarden, en is gelijk aan:
Hierbij is E de elasticiteitsmodulus, I het traagheidsmoment en 
de kniklengte. De kniklengte is de afstand tussen een top en een dal van de momentenfunctie en hoeft niet gelijk te zijn aan de effectieve lengte van de staaf. In het weergegeven voorbeeld, waarbij als randvoorwaarden 2 inklemmingen zijn aangebracht, is de kniklengte gelijk aan de halve lengte van de staaf.
Wanneer de staaf niet perfect recht is zal de drukspanning in de staaf, samen met de initiële uitbuiging, voor een extra moment zorgen waardoor de staaf vroegtijdig (onder de eulerknik-grens) bezwijkt.
