Frans Piët
Van Wikipedia
Frans Piët (Haarlem, 17 februari 1905 - 1997) was een Nederlandse striptekenaar. Hij was de tekenaar van Sjors en Sjimmie van 1938 tot 1968.
Frans Piët werd in 1905 in Haarlem geboren. Eind jaren twintig solliciteerde hij bij uitgeverij De Spaarnestad. Aanvankelijk was hij als freelancer aangenomen om stippellijnen op breipatronen te tekenen. Het bleek al snel dat hij artistiek meer in zijn mars had en tekende Piët moppen, cartoons en illustraties voor de diverse uitgaven van De Spaarnestad. In 1932 ging hij ook strips maken en debuteerde met ‘Simmy en Wo-Wang’, over een negerjongetje en zijn Chinese vriendje. Naast deze strip liet Piët nog meer strips verschijnen als: “De Luchtrovers van Hoitika” (1936), “De Gebroeders Goochem” (1935-1936), en “De Lotgevallen van Piet Krent en Jan Oliebol” (1937). In die tijd verscheen ook een vertaling van de strip ‘Perry Winkle’ van de Amerikaan Martin Branner in een aantal bladen in Nederland. De strip werd uitgebracht onder de naam ‘Sjors van de Rebellenclub’ en had een groot succes. Er werd zelfs een blad voor de jeugd onder de naam “Sjors” opgericht. Toen de Amerikaanse strip van karakter veranderde en het het zusje van Perry Winkle steeds belangrijker ging worden, werd de strip voor het blad “Sjors” steeds minder geschikt geacht door uitgeverij De Spaarnestad. De uitgeverij ging onderhandelen met King Features Syndicate, de Amerikaanse distributeur van ‘Perry Winkle', met als resultaat dat uitgeverij De Spaarnestad in 1938 de serie zelf mocht invullen. Men vroeg Frans Piët om voortaan ‘Sjors en de Rebellenclub’ te tekenen en te schrijven. De tekenaar ging daar schoorvoetend mee akkoord. Hij was net in vaste dienst gekomen bij de uitgeverij en wilde niet weigeren, maar vond het een grote uitdaging om in de voetsporen van de beroemde Martin Branner te stappen. Piët liet Sjors en zijn vriendjes allerlei kwajongensstreken uithalen en had een groot succes met zijn creatie. In de Tweede Wereldoorlog kwam echter een voorlopig einde aan dit succes. De Duitse bezetter verbood de bladen waarin Sjors verscheen. Na de oorlog verving Piët de rebellenclub door het negerjongetje Sjimmie, waarmee hij zijn eerdere creatie van Simmy deed herleven. “Sjors en Sjimmie” werden zeer populair in het na-oorlogse Nederland. Hoewel Piët nog andere strips tekende (Uit de luierjaren van Sjors (1950-1954), Streken van een Kleine Strop (1950-1954) en Ti Ta Tovenaar (1974)), bleef hij tot zijn pensionering onlosmakelijk verbonden aan Sjors en Sjimmie. Pas in 1969 gaf hij zijn penseel symbolisch over aan Jan Kruis, die de strip zou moderniseren. Frans Piët overleed in 1997 aan de gevolgen van een hersenbloeding.
| Dit artikel is een beginnetje over kunst & cultuur. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
