Gat van Rotterdam
Van Wikipedia
Het Gat van Rotterdam is ontstaan is na de Dillon-ronde van de GATT onderhandelingen. Tijdens deze ronde heeft de Europese Unie een hoge graanprijs voor haar interne markt bewerkstelligd, om dit voor elkaar te krijgen moest de interne markt voor graan beschermd worden door hoge import tarieven op graan van buiten de EU. Andere vaak graan exporteren de landen gingen hier niet zo maar mee akkoord dus moesten concessies worden gedaan. Zo werd er tijdens de Dillon ronde bepaald dat de Europese Unie lage of in sommige gevallen het nultarief zou gaan hanteren voor de import van graanvervangers. Deze graanvervangers omvatten graansubstituten, oliezaden en eiwitgewassen. Deze graanvervangers kunnen goed verwerkt worden in krachtvoeders voor de veehouderij en werd dan ook vanwege de lage prijzen massaal geïmporteerd. Omdat deze gewassen voornamelijk via de haven van Rotterdam de Europese Unie binnen kwamen werd het probleem al snel als het Gat van Rotterdam aangeduid. Dit Gat van Rotterdam heeft twee belangrijke gevolgen gehad, aan de ene kant kon de Nederlandse varkenshouderij profiteren van de lage voerkosten door goedkope import van energie rijke gewassen en groeide in die jaren dan ook zeer snel. Aan de andere kant werd er dus minder graan uit de Europese Unie gebruikt voor de productie van veevoeder dus daalde de afzetmarkt voor graan.
Om deze misstap te corrigeren heeft de Europese Unie nog meer concessies moeten doen. Een concessie aan de Verenigde Staten was dat de Europese Unie maar een beperkt areaal oliezaden verbouwen. Een ander concessie was die aan Thailand, dat een deel van het toekomstige quotum voor tapioca import van de Europese Unie kreeg.
