Gella Vandecaveye
Van Wikipedia
Gella Vandecaveye (Kortrijk, 5 juni 1973) was een Belgische judoka.
[bewerk] Carrière
Vandecaveye begon op achtjarige leeftijd met judo bij Judoclub Zwevegem. Zij maakte op haar vijftiende de overstap naar Judoclub Jenos Kwai Hooglede onder leiding van haar trainer en toeverlaat Eddy Vinckier, en brak in 1993 door met een wereldtitel. Zij combineerde met succes topsport en hogere studies communicatiemanagement.
Zij brak in 1998 haar nek en ontsnapte ternauwernood aan de rolstoel, maar werd vijf maanden later opnieuw Europees Kampioen. Twee maanden voor de Olympische Spelen van Sydney scheurde ze de kruisbanden van haar rechterknie. Desondanks haalde ze een tweede Olympische medaille. Acht jaar na het behalen van haar eerste wereldtitel, werd ze in 2001 voor de tweede keer wereldkampioene; ze verloor dat jaar geen enkele wedstrijd. Vandecaveye beëindigde haar carrière op 31-jarige leeftijd, op de Olympische Spelen te Athene.
In 2005 gaf Vandecaveye haar carrière een nieuwe impuls door zich te gaan storten op de autosport. In navolging van enkele andere bekende persoonlijkheden wilde zij ook wel eens meemaken wat het crossen met een auto door een woestijn bij een mens kan losmaken. In januari 2006 reed Gella Vandecaveye dan ook mee tijdens Parijs-Dakar 2006.
[bewerk] Prestaties
- Olympische Spelen: zilver (1996), brons (2000)
- Wereldkampioenschappen: 2x goud (1993 en 2001), 2x zilver (1997 en 1999), brons (1995)
- Europese kampioenschappen: 7x goud (1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001), 2x zilver (1993 en 2003), 2x brons (1995 en 2002)
- Belgisch kampioenschappen: 22x goud waarvan 13 x bij de senioren
- Sportvrouw van het jaar: 1993 en 1997 (7x genomineerd)
- Europees Judoka van het Jaar: 1994, 1998, 1999, 2001
- Trofee van Sportverdienste: 1999
- Sportpersoonlijkheid van het Jaar: 2000
- Sport Example of the Year: 2002
