Geluidsspectrum
Van Wikipedia
Een geluidsspectrum is de weergave van frequentie (toonhoogte) tegen amplitude van het geluid. Populair gezegd beschrijft een geluidsspectrum voor iedere toonhoogte hoeveel geluid er aanwezig is in een bepaalde frequentieband.
Veelal wordt zowel de frequentie als de amplitude logaritmisch weergegeven in een spectrum. De amplitude wordt weergegeven in decibel en vaak in dB(A). De frequentie wordt in frequentiebanden verdeeld. Men gebruikt dan octaaf- of 1/3 octaafbanden (ook wel aangeduid met tertsbanden, naar het muzikale interval de terts). De centrumfrequenties daarvan zijn internationaal vastgesteld. In het hoorbare gebied zijn deze centrumfrequenties:
| octaaf | terts |
|---|---|
| 31,5 | 25 |
| 31,5 | |
| 40 | |
| 63 | 50 |
| 63 | |
| 80 | |
| 125 | 100 |
| 125 | |
| 160 | |
| 250 | 200 |
| 250 | |
| 315 | |
| 500 | 400 |
| 500 | |
| 630 | |
| 1000 | 800 |
| 1000 | |
| 1250 | |
| 2000 | 1600 |
| 2000 | |
| 2500 | |
| 4000 | 3150 |
| 4000 | |
| 5000 | |
| 8000 | 6300 |
| 8000 | |
| 10000 | |
| 16000 | 12500 |
| 16000 | |
| 20000 |
Soms wordt het geluidsspectrum uitgezet tegen constante frequentiebanden, bijvoorbeeld met een bandbreedte van 1 Hz. Daarvoor wordt vaak een FFT analyse toegepast op het geluidssignaal.
