Gemarmerde salamander
Van Wikipedia
| Gemarmerde salamander IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Ambystoma opacum Gravenhorst, 1807 |
De gemarmerde salamander (Ambystoma opacum) is een landsalamander uit de familie Ambystomatidae.
[bewerk] Algemeen
Het is een neef van de axolotl, de bekendste soort uit de familie. Een andere naam is ook wel marmersalamander, hoewel deze naam staat voor een watersalamander (marmersalamander (Triturus marmoratus)). De gemarmerde salamander komt voor in het oosten van de Verenigde staten, meer specifiek het zuiden van New England, noord-Florida, het zuidwesten van Illinois, Zuidoost-Oklahoma en sommige verdwaalde populaties worden iets noordelijker bij de Geat Lakes aangetroffen. De salamander is een schemerdier die op wormen, slakken en insectenlarven jaagt, ook wel duizenpootachtigen. Overdag houdt hij zich schuil onder takken, stenen of bladeren. De bekendste vijanden zijn uilen, wezels, slangen, stinkdieren en spitsmuizen.
[bewerk] Beschrijving
De gemarmerde salamander is een redelijk fors gebouwde salamander van maximaal 15 centimeter en kenmerkt zich door een zwart lijf met daarop witte (mannetje) of grijze (vrouwtje) onregelmatige, brede dwarsbanden. De exacte kleurentekening en kleuren verschillen vaak per populatie. De buik is vaak zwart en de salamander heeft door de dikke huid een rubber-achtige verschijning.
[bewerk] Levenswijze
De gemarmerde salamander leeft in bossen en plant zich voort in moerassen en poelen. De voortplanting vindt plaats in de herfst, vlak voor het regenseizoen. De vrouwtjes leggen de eieren, meestal 80 tot wel 120, net boven de waterlijn, zodat de larven zich beginnen te ontwikkelen als het waterpeil stijgt. Dit heeft als voordeel dat vissen en andere vijanden niet bij de eitjes kunnen. Vlak voor het broedseizoen zoeken de dieren massaal het water op; hoe masaal bleek wel toen onderzoekers van het Savannah River Ecology Laboratory (SREL: University of Georgia) binnen 24 uur twaalfduizend exemplaren uit een enkel moeras visten. Eenmaal uit het ei duurt het 5 á 6 maanden eer de metamorfose plaats vindt en de larve in een volwassen exemplaar verandert. Sommige biologen denken dat de dieren eenmaal geslachtsrijp wel tien jaar kunnen leven.
