Goudstreepsalamander
Van Wikipedia
| Goudstreepsalamander IUCN-status: Kwetsbaar[1] |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Chioglossa lusitanica Bocage, 1864 |
De goudstreepsalamander (Chioglossa lusitanica) is een tot 14 centimeter lange salamander uit de familie echte salamanders (Salamandridae).
[bewerk] Beschrijving
Deze soort wordt soms verward met de Pyreneeënbeeksalamander (Euproctus asper), maar deze laatste soort heeft de bouw van de meeste watersalamanders en een wrattige huid, en een dunne groefachtige gele streep over het midden van de rug. De goudstreepsalamander is langwerpig en glad, dankt de naam aan de geheel geeloranje bovenkant van de rug, dus geen streep, de poten staan duidelijk uit elkaar, de staart is 1,5 keer zo lang als het lijf en de kop is relatief groot. Het lichaam is erg slank en fijngebouwd en de kleur is meestal roodbruin of donkerbruin tot zwart met op de rug vanaf de nek een brede meestal goudgele streep die soms ook roodoranje kan zijn. De gele kleur houdt na tweederde van de staart op en op de staartpunt zitten kleine vlekjes.
[bewerk] Algemeen
De goudstreepsalamander is een echte landbewoner die alleen eieren afzet in het water en de rest van het jaar op het land jaagt op kleine dieren als wormen en insecten en de larven. Het is een nachtactieve soort die overdag onder stenen, bladeren of mos zit verstopt en tijdens de schemering tevoorschijn komt. De soort komt voor in noordwestelijk Spanje en noordelijk Portugal waar het dier in stenige bergachtige gebieden left tot op 1500 meter hoogte, meestal in de buurt van water want de salamander houdt van een vochtige omgeving. Deze soort heeft verder enkele opmerkelijke eigenschappen die normaal gesproken alleen hagedissen bezitten.
- Ten eerste kan de goudstreepsalamander de staart afwerpen, waarna deze weer grotendeels aangroeit, ook wel autotomie of zelfamputatie genoemd. Dit is handig als de staart beschadigd wordt door een predator. Vele andere soorten kennen regeneratie; zelfs als een poot wordt afgerukt groeit deze na enkele weken weer aan.
- Ook de manier waarop de salamander prooien vangt is bijzonder omdat hij een erg lange kleverige tong heeft waarmee een prooi beschoten wordt en eraan blijft kleven waarna de tong snel wordt teruggetrokken, net zoals een kameleon. Hoewel ook bij de kikkers en padden (Anura) met 'schietende tongen' wordt gejaagd, met name schijftongkikkers, is de lengte van deze tong (zeker in verhouding) vele malen groter.
