Overleg:Halo (astronomie)
Van Wikipedia
De betekenis van Halo die in dit artikel wordt uitgelegd is misschien beter "stofschil", "gasschil" of "stofring" te noemen. De "klassieke" astronomische betekenis van halo is de bolvormige ruimte om ons (en andere) melkwegstelsel waarin zich de bolvormige sterrenhopen bevinden. Misschien een apart artikel aan te maken over "Galactische halo"? Caseman 31 aug 2005 11:51 (CEST)
-
- Is een idee... Deze vorm van de halo is ook de term die NASA en sterrenkundigen gebruiken. Maar die storfring die jij noemt valt wél weer onder deze specificatie. Die schil die jij noemt is meer een "nevel". Een sterrennevel om precies te zijn... Of zit ik er nu naast? --BigB 31 aug 2005 16:38 (CEST)
-
-
- Uit mijn "Sterrenkunde van A-Z" (Govert Schilling, ISBN 90-274-6714-5):
- 1: Halo: Lichtverschijnsel in de dampkring. Zie artikel Halo (lichteffect).
- 2: Het min of meer bolvormige gebied rond een sterrenstelsel waarin de sterrendichtheid zeer veel lager is dan in de kern en de spiraalarmen. De meest opvallende objecten in de halo zijn de bolvormige sterrenhopen.
- 3: staat er niet in.
- Halo als aanduiding voor nevels en gaswolken en andere min of meer schijf- of bolvormige objecten rond een centraal lichaam is mij onbekend, ook één van mijn andere favoriete bronnen [1] noemt geen andere betekenissen dan bovengenoemde twee. Heb jij bronnen, of anders misschien nog eens terug naar de tekentafel? groet, Caseman 31 aug 2005 17:34 (CEST)
- Aan jou dan de hamvraag: Waarom spreekt NASA en andere gerenommeerde sterrenkundigenorganisaties dan wel van zgn. halo's? Ik heb dit artikel samengesteld uit diverse bronnen op het internet, waaronder de NASA zelf. Niets is er zelf verzonnen of anderwijs bewerkt (alleen vertaald/in eigen bewoording). Ik zie dus niet in wat jij hier als omstreden bestempelt. --BigB 3 okt 2006 10:14 (CEST)
-
Inhoud |
[bewerk] Het omstreden stuk
Hierheen verplaatst vanuit artikel: (Caseman 5 sep 2005 10:52 (CEST))
Een halo in de astronomie is een (circelvormige) boog rond een object in de ruimte veroorzaakt door straling van de materie of door breking van het licht in deze materie. De ringen van Saturnus zijn de bekendste vorm van een halo in de ruimte.
Halo's kunnen worden veroorzaakt door allerlei materialen. Die van de foto aan de rechterkant wordt veroorzaakt door een supernova die grote hoeveelheden planetair stof de ruimte in heeft geblazen. Het kan echter ook zijn dat er een ring van licht, straling of stof hangt rond een planeet of zelfs rond een zwart gat.
[bewerk] Ontstaan
Een halo kan ontstaan doordat er materie rond een object in de ruimte cirkelt dat op ten duur een bepaalde dichtheid bereikt. Op het moment dat de dichtheid ongeveer 30% (of meer) bedraagt, dan kan er al sprake zijn van een zichtbare halo. Zichtbaar in de astrofysica is echter een betrekkelijk begrip, men spreekt al van zichtbaar als het met een infraroodtelescoop of röntgentelescoop kan worden waargenomen, en dus niet alleen met het "blote oog".
De deeltjes die zich rond een object verzamelen kunnen onderhevig zijn aan de zwaartekracht (Saturnus en Cygnus-X), maar ook het gevolg zijn van een implosie (Cygnus-X) of explosie (Supernova).
[bewerk] Inhoud
De ringen kunnen bestaan uit heel veel verschillende deeltjes, maar ook uit een combinatie. De meest bekende inhoud van halo's is:
- IJs
- Gesteente
- Gassen
- Straling (meestal in het lichtspectrum)
- Licht
- Ionen
- Neutronen
- Donkere materie
Ook licht kan in sommige gevallen niet ontsnappen aan de grip van een halo. Het zwarte gat Cygnus-x is zo zwaar, dat ook licht niet aan zijn grip kan ontsnappen (vandaar ook de naam: zwart gat). Het licht cirkelt rond in de ringen alvorens in het zwarte gat te verdwijnen. Een zwart gat wordt almaar groter, maar de halo krimpt. Vandaar dat het zo moeilijk is een zwart gat te localiseren. Op het moment dat een zwart gat (ofwel geïmplodeerde neutronenster) aan het einde van zijn "leven" is, dan is de halo slechts nog een dun ringetje van "slechts" een paar honderd kilometer. Deze ring is vanaf de aarde nauwelijks waar te nemen. Helaas bestaat er geen informatie over het einde van een zwart gat, omdat men er vanuit gaat dat deze niet "dooft".
[bewerk] Beweging
De halo staat nooit (lees: zelden) stil, meestal expandeert, krimpt of draait deze. Zelfs de ringen rond Saturnus draaien. Dit is het gevolg van het feit dat een halo nooit "spontaan" ontstaat maar het gevolg is van implosie, explosie of zwaartekracht. In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, beweegt ook de zwaartekracht. De magnetische velden die aan de grandslag liggen van de zwaartekracht oefenen een continue kracht uit op deze ringen die als gevolg daarvan in beweging komen.
