Gebruiker:HandigeHarry
Van Wikipedia
Hoi, ik begin ook al aardig de smaak te pakken te krijgen en heb al aardig wat verhaaltjes uitgebreid en aangepast en er ook al de onvermijdelijke onenigheid door gekregen. De Wikipediagemeenschap heeft dan ook een waakhond aangesteld die al mijn bewerkingen nauwkeurig in de gaten houdt. Elke keer als ik iets aan een artikel verander - met de beste bedoelingen natuurlijk - is het weer afwachten of er een terechtwijzing van mijn waakhond komt. Gebeurt er niets dan is dat weer een hele geruststelling.
[bewerk] Mijn persoon
Man, ruim vijfenvijftig jaar oud, woonachtig in Twente. Getrouwd, één kind. Informaticus, elektronicus. Redelijke tot goede kennis van vijf talen, waaronder vier vreemde talen. Zeer ruimte interesse. Heeft de meeste landen in West-Europa al eens bezocht en is ook al eens in Afrika en Azië geweest. Rookt niet, drinkt met mate. Vindt dat een Christen heel goed naturist kan zijn en andersom ook.
[bewerk] Grieks
In het Grieks komt de letter C niet voor. Het is dan ook raar om Griekse namen met een C te schrijven. Verder eindigt een Griekse naam gemeenlijk niet op -us maar op -os. Voorbeelden: Herakles, Euklides, Kronos, Ouranos.
Wat Herakles betreft, de Latijnse vorm hiervan is Hercules. De spelling Heracles is een misconceptie.
In het Grieks maakt men verder onderscheid tussen de letters Tau en Theta. De laatste wordt als TH uitgesproken, zoals in het Engelse tea. Het ligt voor de hand dit onderscheid in een transcriptie duidelijk te maken met T respectievelijk TH. Desondanks zijn er betweterige Nederlanders die vinden dat die H niet hoorbaar is en dus net zo goed kan woden weggelaten. Dat is zichtbaar in moderne uitgaven van de Bijbel, waarin Korinte en Matteus ineens zonder H worden geschreven. (Vroeger schreef met Corinthe en Creta - dat is nóg erger.) En het is misschien verrassend, maar Elizabet moet zónder H, want het wordt met een Tau geshreven.
Overigens kan ik wel een beetje begrip hebben voor woorden waarin de uitspraak met een S ingeburgerd is geraakt, zoals Oceanos, Cefas (tegenwoordig meestal als Kefas geschreven) en Cycloop.
[bewerk] Hebreeuws
Van die taal heb ik wat minder kennis, maar ook hier kent men onderscheid tussen de letters Thav en Tet. Ook dat valt te transcriberen met T en TH, en ook dat verschil wordt tegenwoordig genegeerd. Dus schrijft men tegnwoordig Jafet, Ester, Jonatan, Betlehem. Alleen de naam Ruth is merkwaardig genoeg aan deze verminking ontsnapt.
Het Hebreeuws heeft een klank die tussen onze H en CH inligt. Er zullen wel wat dialectische verschillen zijn, zodat sommige Isaraëlieten een H en anderen CH uitspreken. Een H aan het einde van een woord vindt men in Nederland maar lastig, dus weg ermee, hoewel je best CH aan het einde zou kunnen schrijven. Heno(c)h en Noa(c)h zijn aan deze ramp nog ontsnapt, maar Sara, Delila en Jeremia worden zonder slot-H geschreven. Met enig genoegen constateer ik dat soms die H weer geschreven wordt, wellicht onder invloed van het Engels.
En dan kent het Hebreeuws nog onderscheid tussen Sjin en Samech. Dat is een verschil waar Nederlanders geen moeite mee hebben. Toch wordt ook hier geen spellingsonderscheid gemaakt.