Hans Spemann
Van Wikipedia
Hans Spemann (27 juni 1869 – 12 september 1941) was een Duitse embryoloog die in 1935 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde kreeg voor de ontdekking van het effect van wat we nu embryonische inductie noemen, de invloed die verschillende delen van het embryo uitoefenen op de ontwikkeling van groepen cellen in specicifieke weefsel en organen. Hij is ook de ontdekker van het klonen - somatic cell nuclear transfer (SCNT)
[bewerk] Externe link
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1926-1950) |
|
1926: Fibiger | 1927: Wagner-Jauregg | 1928: Nicolle | 1929: Eijkman, Hopkins | 1930: Landsteiner | 1931: Warburg | 1932: Sherrington, Adrian | 1933: Morgan | 1934: Whipple, Minot, Murphy | 1935: Spemann | 1936: Dale, Loewi | 1937: Szent-Györgyi | 1938: Heymans | 1939: Domagk | 1943: Dam, Doisy | 1944: Erlanger, Gasser | 1945: Fleming, Chain, Florey | 1946: Muller | 1947: C.Cori, G.Cori, Houssay | 1948: Müller | 1949: Hess, Moniz | 1950: Kendall, Reichstein, Hench |
