Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach
Van Wikipedia
Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach (Leipzig, 8 januari 1793 - Dresden, 17 maart 1879) was een Duitse natuurwetenschapper, zoöloog en botanicus. Zijn naam wordt in wetenschappelijke literatuur afgekort tot Rchb.
Hij was de zoon van Johann Friedrich Jakob Reichenbach, conrector aan de Thomasschule in Leipzig en auteur van het in 1818 verschenen eerste Grieks-Duits woordenboek. Ook zijn eigen zoon Heinrich Gustav Reichenbach was botanicus en onderzoeker van orchideeën.
Reichenbach studeerde in 1810 af in de geneeskunde en de natuurwetenschappen aan de Universität Leipzig, waar in 1815 tot doctor in de natuurwetenschappen en in 1817 tot doctor in de geneeskunde promoveerde. Hij verkreeg het doceerrecht in 1818 en werd in hetzelfde jaar buitengewoon hoogleraar. In 1820 werd hij gewoon hoogleraar in de natuurhistorie aan de faculteit der geneeskunde in Dresden. Reichenbach was daar tot zijn stoppen in 1862 werkzaam. Hij was tegelijkertijd ook directeur van het zoölogisch museum Museum für Tierkunde in Zwinger. Daarnaast leidde hij de door hem zelf opgerichte botanische tuin Botanischer Garten der Technischen Universität Dresden.
Reichenbach maakte zich zowel verdienstelijk in de flora als de fauna in zijn serie publicaties. Hij streefde een natuurlijke indeling van de soorten na. In 1828 richtte hij het gezelschap voor botanie en tuinbouw Flora" op waarin hij tot 1843 als bestuurder fungeerde.
Reichenbach was van 1836 tot 1866 voorzitter van „Isis“, het meest gerenommeerde natuurwetenschappelijk gezelschap in Dresden. In 1834 werd op zijn initiatief het „Dresdener Tierschutzverein“ (vereniging ter bescherming der dieren) opgericht die net als „Isis“ nog steeds bestaat.
Tot zijn bekendste werken behoort zijn „Vollständige Naturgeschichte der Säugetiere und Vögel“ (volledige natuurhistorie van de zoogdieren en vogels). Zowel zijn botanische als zoölogische werken boeken zijn met kwalitatief goede afbeeldingen geïllustreerd, die voor een deel door hem zelf getekend werden.
Ter ere van hem is een plant naar hem vernoemd:
- Viola reichenbachiana Jord. ex Bor. (syn. V. sylvatica (Hartm.) Fr. ex Hartm. ook V. sylvestris Lam. p.p.) –donkersporig bosviooltje (Midden-Europa)
[bewerk] Publicaties
- Flora germanica excursoria (1830–32, 2 delen)
- Flora exotica (1834–36)
- Flora germanica exsiccata (1830–45)
- Übersicht des Gewächsreichs und seiner natürlichen Entwickelungsstufen (1828)
- Handbuch des natürlichen Pflanzensystems (1837)
- Das Herbarienbuch (1841)
- Abbildung und Beschreibung der für Gartenkultur empfehlenswerten Gewächse (1821–26, met 96 afbeeldingen)
- Monographia generis Aconiti (1820,10 afbeeldingen)
- Illustratio specierum Aconiti generis (1823–27, met 27 afbeeldingen)
- Iconographia botanica s. plantae criticae (1823-1832, 1000 afbeeldingen)
- Iconographia botanica exotica (1827–30)
- Regnum animale (1834–36, met 79 afbeeldingen)
- Deutschlands Fauna (1842, 2 delen)
- Vollständigste Naturgeschichte des In- und Auslandes (1845–54, 2 secties in 9 delen, met meer dan 1000 afbeeldingen)
