Hendrik Brugmans
Van Wikipedia
Hendrik Brugmans (Amsterdam, 13 december 1906 - Brugge, 12 maart 1997) was zoon van de historicus en hoogleraar Hajo Brugmans en Maria Keizer.
De romanist Brugmans was voor de Tweede Wereldoorlog lid van de Tweede Kamer voor de SDAP. Hij was van 1948 tot 1950 bijzonder hoogleraar in de Franse letterkunde in Utrecht, van 1950 tot 1972 rector van het Europacollege in Brugge. Door dit college werd hij tot ererector benoemd. In 1951 werd hem de Karel de Grote prijs toegekend. Hij nam de eerste Taaluniepenning van de Nederlandse Taalunie in 1990 in ontvangst. Hij was medeoprichter van de Europese Culturele Stichting ter ontwikkeling van de culturele samenwerking in Europa; hij is hierbij 43 jaar betrokken geweest.
Brugmans was tevens de eerste president van de Unie van Europese Federalisten (UEF). Zeldzame eer: bij zijn afscheid van het Europa College werd hij door de stad Brugge tot ereburger benoemd.Hij bleef tot aan zijn dood in Brugge wonen.
Uit zijn eerste huwelijk met Engelina Carolina Mary Kan (lerares Frans) heeft hij een dochter; in tweede huwelijk was hij verbonden met Joanna Bral (pseudoniem: Hanna Kirsten).
