Hendrik Roes
Van Wikipedia
Henricus Wilhelmus (Hendrik) Roes (1864- Deurne, 4 oktober 1941) was een Nederlands pastoor. Tevens werd hij bekend als emancipator van de boerenstand in Peelland, net als zijn collega Gerlacus van den Elsen. Via zijn blad Rust Roest brak hij een lans voor het gebruik van kunstmest. Roes was een zoon van Bernardus Antonius Roes (1822-1904) en Joanna Maria van Koolwijk (1827-1876).
Hendrik Roes begon zijn geestelijke carrière als kapelaan in Alphen aan de Maas en vervulde deze functie daarna te Deurne. Daar werd hij adviseur van de Boerenbond. Roes was tussen 1909 en 1919 pastoor in het Brabantse Kessel. Daarna werd hij pastoor te Deurne, waar hij eerder al kapelaan was. Hij richtte er een huishoudschool op en ging door met zijn activiteiten ter emancipatie van de boerenstand.
Roes schreef diverse boeken over landbouwkundige zaken:
- Landbouwboek, derde deel (1914)
- Bemesting, veldvruchten-, groente- en ooftteelt (1922)
- Bemesting op zandgrond
[bewerk] Zijn dood en begrafenis
Hij overleed in Deurne in 1941 en werd begraven in een grafkelder op het kerkhof van zijn Sint-Willibrorduskerk. Hij werd er op een baar neergelegd. Bij de opening van het graf ter ruiming, in de negentiger jaren van de twintigste eeuw, werd zijn stoffelijk overschot ogenschijnlijk nog intact aangetroffen. Bij de eerste aanraking verging het lichaam echter tot stof. Het kostuum was daarentegen nog practisch bruikbaar. Na ruiming werd de grafkelder verwijderd, doch de steen die de tombe afdekte, ligt nog op het kerkhof.
Roes werd als pastoor in Deurne opgevolgd door A.J.M. Witlox.
