Hiëronymus Duquesnoy de Jonge
Van Wikipedia
Hiëronymus of Jérôme Duquesnoy de Jonge (Brussel, gedoopt 8 mei 1602 – Gent, 28 september 1654) was een Zuid-Nederlands beeldhouwer en architect. Hij was de zoon van Hiëronymus Duquesnoy de Oudere en de broer van Frans Duquesnoy.
Hiëronymus Duquesnoy kreeg zijn opleiding van zijn vader in Brussel, en in 1618 vertrok hij samen met zijn broer Frans naar Rome om zijn opleiding te voltooien. Later zouden ze uit elkaar gaan na een ruzie. Hij schijnt werkzaam geweest te zijn in Madrid, Lissabon en Florence voordat hij van 1641 tot 1643 weer in het atelier van zijn broer in Rome werkte. Na diens dood keerde hij terug naar Brussel, waar hij aan een glanzende carrière begon. De gematigd barokke werken van zijn broer bleven een voorbeeld voor hem voor de rest van zijn leven. Samen met Artus Quellinus en Rombout Pauwels verspreidde hij die stijl in de Nederlanden.
In 1644-1646 maakte hij vier apostelbeelden voor de Sint-Michielskerk in Brussel. Hij werd in 1651 benoemd tot hofarchitect en –beeldhouwer. Hij maakte verschillende portretten van aartshertog Leopold Willem. In 1651 vervaardigde hij een beeld van de heilige Ursula voor de Zavelkerk in Brussel, zeker een van zijn meesterwerken, en in 1653 een Anna en Maria voor de Sint-Michielskerk in Brussel. Als architect ontwierp hij de O.L.V.-kapel (1651-1656) van die kerk.
Vanaf 1651 was hij echter vooral werkzaam aan het praalgraf voor bisschop Antoon Triest in de Sint-Baafskathedraal in Gent. Het werk is geplaatst in een architecturale omlijsting, en toont Maria en Christus die op het geknielde beeld van de bisschop neerkijken. Nog voor het monument geheel voltooid was werd Hiëronymus Duquesnoy ter dood veroordeeld op beschuldiging van sodomie.
Hiëronymus Duquesnoy was een kundig beeldhouwer, maar niet zozeer een origineel of vernieuwend kunstenaar.
