Hoogdruk
Van Wikipedia
Hoogdruk is de overkoepelende naam van een aantal grafische technieken. Hoogdruk kenmerkt zich doordat de drukinkt zich voor het afdrukken op de verhoogde gedeelten van de drukplaat bevindt. Voorbeelden zijn de houtsnede, de houtgravure en de linosnede.
Ook het drukken met behulp van een zetsel bestaande uit loden letters. biljetletters en clichés is een vorm van hoogdruk. Tot in de 20e eeuw werd het meeste drukwerk in grote oplagen zoals boeken vervaardigd in hoogdruk. Door deze zeer algemene toepassingsvorm wordt hoogdruk soms ook met de naam boekdruk aangeduid. Boekdruk is echter een vorm van hoogdruk en geen synoniem.
De oudste techniek van het drukken berust op het principe van de stempel; het drukkende deel daarbij ligt hoger dan het niet-drukkende gedeelte. Kenmerkend zijn de scherpe strakke randen van de letters of afbeeldingen (kraalranden) en de 'moet', het doordrukken van de drukelementen zodat je deze aan de andere kant van het papier bijna kan voelen. Een andere veel gebruikte vorm van hoogdruk is de flexodruk. In plaats van loodzetsel en clichés gebruikt men hier rubber stempels en kunststofplaten.
Bij boekdruk werd aanvankelijk de degelpers gebruikt. Het papier wordt hierbij tegen de drukvorm gedrukt door een vlak (= degel) dat aangespannen wordt door middel van een vijzel. Later werden trapdegelpersen en cylinderpersen ontwikkeld.
