Houwingaham
Van Wikipedia
Houwingaham is een verdwenen middeleeuwse veenontginningsnederzetting. De nederzetting werd verlaten na de Dollardoverstromingen van de vijftiende eeuw. De vroegste vermelding van Houwingaham dateert uit 1325. De naam was nog tot in de zeventiende eeuw bekend. In 1628 wilde men de nieuwe schans aan de Duitse grens nog de naam van Houwingaham geven, echter werd er gekozen voor Langakkerschans (tegenwoordig bekend als Nieuweschans). De middeleeuwse nederzetting Houwingaham werd verplaatst naar het zuidelijker gelegen Hamdijk. In een laatmiddeleeuwse lijst van kerspelen van het bisdom Munster wordt naast Houwingaham (Howengehom) ook Howengahoff genoemd.
[bewerk] Archeologisch onderzoek
In 1933 werden bij landbouwwerkzaamheden voor het eerst de kerkfunderingen van Houwingaham gesignaleerd. Tijdens archeologisch onderzoek in 1992 en 1998 werden de funderingen geheel vastgelegd. De kerk werd omgeven door een vierkante gracht. De kerk is waarschijnlijk na 1200 gebouwd en in de vijftiende eeuw afgebroken. De kerk is een langwerpige eenvoudige hallenkerk, circa 35 m lang en 13 m breed met een ronde koorsluiting.
Tijdens het onderzoek werden ook twee fundamenten van steenhuizen gevonden. De steenhuizen werden archeologisch onderzocht in 1999 en werden aan de hand van dendrochronologisch onderzoek gedateerd in de tweede helft van de dertiende eeuw. Beide steenhuizen werden mogelijk al in de veertiende eeuw afgebroken, waarbij er één mogelijk nooit afgebouwd is geweest. Tijdens het onderzoek werden geen sporen van woonhuizen aangetroffen, mogelijk als gevolg van de houtconstructie en de volledige afbraak als gevolg van de overstromingen. Gezien de vondst van turf is het zelfs mogelijk dat een soort van plaggenhutten gebouwd zijn geweest. De nederzetting van Houwingaham loopt door op Duits grondgebied.
