Infinitivus-pro-participio
Van Wikipedia
Infinitivus-pro-participio (IPP, ook Ersatzinfinitiv) is het verschijnsel waarbij een hulpwerkwoord dat normaal gesproken een voltooid deelwoord (participium) selecteert, een onbepaalde wijs (infinitief) selecteert. Dit verschijnsel doet zich in het Nederlands voor wanneer het betreffende werkwoord zelf ook weer een werkwoord selecteert.
Een voorbeeld:
- Jan heeft de juffrouw gezien.
hebben selecteert normaal gesproken een participium (gezien)
- Jan ziet de juffrouw zingen.
zien selecteert een ander werkwoord (de infinitief zingen)
- Jan heeft de juffrouw zien zingen
hebben selecteert nu geen participium (gezien) meer, maar een infinitief (zien)
