International Maritime Organization

Van Wikipedia

Het International Maritime Organization (IMO; Nederlands: Internationale Maritieme Organisatie) is een in Londen zetelende organisatie die zorgt voor het coördineren van overheden en de scheepsvaartindustrie met name op het technische vlak, om maritieme veiligheid te verbeteren en om watervervuiling vanaf schepen te voorkomen en te verminderen. Tegenwoordig is de IMO een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties.

Het concept van het IMO werd ontwikkeld na de ramp met de RMS Titanic. Het schip dat als onzinkbaar te boek stond en op haar eerste reis zonk. Tot dan toe had ieder land haar eigen wetgeving met betrekking tot ontwerpen, bouwen en uitrusten van schepen. daartoe werd de Inter-Governmental Maritime Consultative Organization (IMCO) opgericht. IMCO werd even op een laag pitje gezet na het uibreken van de Tweede Wereldoorlog, maar in 1948 werd op een internationale conferentie in Genève de IMCO formeel opgericht. In 1982 werd de naam IMCO gewijzigd in IMO, International Maritime Organization. In 1958 werd de nieuwe conventie van kracht en kon de organisatie met haar werk beginnen.

De eerste grote actie was het tot stand brengen van een nieuwe internationale conventie op het vlak van de veiligheid, SOLAS (Safety Of Life At Sea). Door de jaren heen is SOLAS gewijzigd, aangepast aan de moderne inzichten en de nieuwe mogelijkheden van de techniek.

Veiligheid mag dan het hoofddoel zijn van de IMO, het ongeluk met de tanker Torrey Canyon op 18 maart 1967, waarbij 119.000 ton Kuwait crude (ruwe aardolie) in het water kwam, zette het vervuilingsprobleem hoog op de agenda. In de daar op volgende jaren is hard gewerkt aan richtlijnen die die ongelukken zouden moeten voorkomen, of in elk geval de gevolgen ervan te minimaliseren. Een en ander resulteerde in 1973 in de International Convention for the Prevention of Pollution from Ships, die in 1978 omgezet werd in het MARPOL protocol. Daarnaast werden ook conventies opgesteld die de schadevergoeding bij ongevallen aan slachtoffers regelden.

Veiligheid op zee wordt ook voor een groot deel bepaald door de mogelijkheden om te communiceren. De opzet van de International Mobile Satellite Organization (IMSO), in de jaren 70 maakte de communicatie via radio en marifoon mogelijk. In 1992 werd de volgende stap gezet met GMDSS, het Global Maritime Distress and Safety System, dat er voor zorgt dat in noodgevallen een baken automatisch begint met het uitzenden van noodsignalen, die direct door satellieten gelokaliseerd worden.

IMO heeft de laatste tijd na de terroristische acties in de VS in 2001 de aandacht voor een groot deel gericht op het terrorisme. Resultaat hiervan is de International Ship and Port Facility Security Code, waarbij allerlei regels gedefinieerd zijn die in de havens uitgevoerd moeten worden om terrorisme, maar ook bijvoorbeeld mensensmokkel te voorkomen.

[bewerk] Regelingen en voorschriften

Onderstaand een aantal van de regelingen die door de IMO beheerd worden of al zijn ontwikkeld.

[bewerk] Maritieme veiligheid

1966, LL, International Convention on Load Lines (Beschrijft de eisen waaraan een schip moet voldoen, hoe lading geladen moet worden en hoe de constructie van een schip moet zijn om de lading goed te kunnen vervoeren).
1971, STP, Special Trade Passenger Ships Agreement
1973, Protocol on Space Requirements for Special Trade Passenger Ships
1972, COLREG, Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea (Scheepvaart regeling, te vergelijken met de wegenverkeerswet op het land)
1972, CSC International Convention for Safe Containers (Voorschriften m.b.t zeecontainers: grootte, sterkte, enz.)
1974, SOLAS, International Convention for the Safety of Life at Sea (voorschriften m.b.t. veiligheidsmaatregelen en veiligheidsmiddelen aan boord)
1979, SAR, International Convention on Maritime Search and Rescue (opzet van zoek- en reddingsacties, wie doet dat waar, onder welke voorwaarden)
1976, INMARSAT, Convention on the International Maritime Satellite Organization (het gebruik van satellieten voor communicatie op het water)
1977, SFV, The Torremolinos International Convention for the Safety of Fishing Vessels
1978, STCW, International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers (Voorschriften met betrekking tot de opleiding van zeevarend personeel)
1995, STCW-F, International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Fishing Vessel Personnel (Voorschriften met betrekking tot de opleiding van personeel op vissersschepen)

[bewerk] Vervuiling van het zeemilieu

1969, International Convention Relating to Intervention on the High Seas in Cases of Oil Pollution Casualties
1972, LDC, Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter.
1978, (MARPOL 73/78)International Convention for the Prevention of Pollution from Ships (vervuiling van het zeemilieu vanaf schepen, onder meer het verbod om olie op zee te lozen, om olietanks buitengaats schoon te maken).
1990, OPRC, International Convention on Oil Pollution Preparedness, Response and Co-operation (Afspraken m.b.t. hoe gereageerd wordt op ongevallen, wie kan welke hulp bieden)
2000, HNS Protocol, Protocol on Preparedness, Response and Co-operation to pollution Incidents by Hazardous and Noxious Substances, 2000
2001, AFS, International Convention on the Control of Harmful Anti-fouling Systems on Ships
2004, International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and Sediments

[bewerk] Aansprakelijkheid en compensatie

1969, CLC, International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage (Regelingen met betrekking tot aansprakelijkheid, met name bij ongelukken in internationale wateren)
1971, FUND, International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage
1971, Convention relating to Civil Liability in the Field of Maritime Carriage of Nuclear Material
1974, PAL, Athens Convention relating to the Carriage of Passengers and their Luggage by Sea
1976, LLMC, Convention on Limitation of Liability for Maritime Claims
1996, HNS, International Convention on Liability and Compensation for Damage in Connection with the Carriage of Hazardous and Noxious Substances by Sea
2001, BOPD, International Convention on Civil Liability for Bunker Oil Pollution Damage

[bewerk] Overige

1965, FAL, Convention on Facilitation of International Maritime Traffic
1969, International Convention on Tonnage Measurement of Ships
1988, SUA, Convention for the Suppression of Unlawful Acts Against the Safety of Maritime Navigation
1989, International Convention on Salvage

[bewerk] Externe link

IMO site

{{{afb_links}}}	Verenigde Naties: gespecialiseerde organisaties		{{{afb_groot}}}
IAEA - ICAO - IFAD - ILO - IMO - ITU - FAO - UNAIDS - UNESCO - UNICEF - UNIDO - UPU - Wereldbank - WHO - WIPO - WMO			{{{afb_groot}}}