Jan Bogaerts

Van Wikipedia

Jan Bogaerts (Helmond, 10 juli 1948) is een Nederlande fotograaf.

Hij wordt al jong gegrepen door de expositie Sweet Life van fotograaf Ed van der Elsken.
Na de Kunstacademie Sint Joost in Breda te hebben afgerond, studeert hij nog een paar jaar verder aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, richting Visuele Communicatie.

Terug in Brabant leidt hij korte tijd een zwervend bestaan. Vanaf 1975 werkt hij voor bladen als Nieuwe Revu, Panorama en Vrij Nederland; ook voor buitenlandse magazines zoals Time en The Independent maakt hij fotoreportages. In 1990 verschijnt in het paperback-magazine Granta te Londen de reportage Christmas in Bavaria.

Bogaerts is een gedreven fotograaf, die door zijn enerverend en reislustig bestaan een enorme levenservaring heeft opgebouwd, wat hem bij sociaal gerichte documentaire opdrachten goed van pas komt. In de jaren tachtig en negentig krijgt hij diverse opdrachten voor gemeenten en provincies. Zijn werk is op talloze tentoonstellingen en belangrijke fotofestivals geëxposeerd. Bij de Zilveren Camera behaalt Bogaerts in de categorie portret in 1991 een derde en in 1994 een eerste prijs.

Bogaerts wil met zijn foto's niet alleen een esthetisch aantrekkelijk beeld laten zien, maar een situatie op confronterende wijze aan de kaak stellen. Hij wil het onzichtbare op een foto zichtbaar maken, iets laten voelen van de situatie, waarbij een uitleg met woorden overbodig is.

Na de veelal monumentale portretseries uit de jaren negentig, verandert het werk geleidelijk onder invloed van de ontwikkelingen en mogelijkheden in de digitale fotografie.

Als begin 2003 zijn vriend Karel Glastra van Loon met zijn gezin voor drie maanden naar Thailand afreist om daar op verzoek van Stichting Vluchteling een roman te schrijven over de Birmese vluchtelingen, besluit Bogaerts hem op te zoeken. Diep onder de indruk van alle verhalen en beelden in vluchtelingenkamp Mae La, ontstaat het plan om de roman vergezeld te doen gaan van een fotoboek. Met als doel deze in de westerse wereld onzichtbare vluchtelingen zichtbaar te maken. In datzelfde jaar nog verschijnt het fotoboek De onzichtbaren in beeld, dat een tweeluik vormt met de roman De onzichtbaren van Karel Glastra van Loon.

Eerder maakten zij samen de korte film “Een beetje hoop” voor de VPRO televisie en schreef Karel teksten voor Jan's beeldboek 's-Levens Zoet