Jan Hollander
Van Wikipedia
Jan Hollander (Utrecht, 10 juli 1910) was een Nederlands nationaalsocialistisch journalist.
Hollander was geboortig uit streng-calvinistische ouders. Na zijn scholing vond hij werk als tekenaar op een machinefabriek. Hij vervulde zijn dienstplicht bij de Genie en nadien werd hij te werk gesteld als burger-tekenaar bij hetzelfde legeronderdeel. In 1930 begon hij de opleiding tot reserve-vlieger bij de luchtmacht te Soesterberg. Deze opleiding maakte hij niet af.
In 1929 sloot hij zich aan bij de Fascistenbond 'De Bezem'. Hier begon zijn journalistieke carrière met het medewerken aan het gelijknamige blad van de beweging. Ook fungeerde hij als propagandistisch spreker voor 'De Bezem'. In 1935 meldde hij zich aan als lid van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) van ir. A.A. Mussert. Hij verzorgde het propagandablad Arbeidsfront en al vrij snel na zijn aanmelding raakte hij betrokken bij het NSB-weekblad Volk en Vaderland. Als parlementair redactueur van de NSB-krant Het Nationale Dagblad raakte hij in conflict met de toenmalige Kamervoorzitter, zodat hem de toegang tot de perstribune ontzegd werd.
Al snel na de Duitse inval van 10 mei 1940 verscheen bij George Kettmanns uitgeverij De Amsterdamsche Keurkamer van zijn hand Het verraad der NSB. Hollander trachtte met dit werk aan te tonen dat de leden van de NSB juist geen verraders waren, wat door veel Nederlanders toen werd aangenomen. Hij gaf vele voorbeelden van de vaderlandsliefde van de gemiddelde NSB'er. Volgens hem was het destijds opgaande doende idee dat de NSB een soort van 'vijfde colonne' was, het resultaat van een onterechte lastercampagne. Hij beargumenteerde dat de de NSB zich altijd voor de ware Nederlandse volksaard had ingezet. Voor deze kwestie bleek dermate veel belangstelling te zijn, dat zijn boek maar liefst zeven drukken beleefde, met een totale oplage die de 25.000 exemplaren oversteeg.
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
